Femke: “Het is een pony met een gebruiksaanwijzing”

di 12 sep., 17:36 Algemeen

Femke Schievink is de mensport ingerold door haar oom en tante. Ze ment inmiddels met een pony die door haar opa gefokt is. “Het is echt een familiekwaal, want ik reed eerst onder het zadel. Maar toen mijn oom van het paard viel, is hij gaan mennen samen met mijn tante. Daarna ben ik er ook besmet mee geraakt.”

Geen makkelijke pony

“Het leuk aan de sport is de uitdaging dat het blijft lopen zoals je wilt, want je hebt toch iets minder gevoel achter het paard dan erop. Daarnaast wil ik verder komen in de sport met mijn pony Jacco. We hebben dit jaar voor het eerst onze samengestelde wedstrijd gereden. Dat ging met pieken en dalen, want de dressuurproef ging niet goed. Dan ziet hij de kegeltjes in de vaardigheid en dan wil hij wel weer lopen. Ook de hindernissen in de marathon gaan goed. Het is geen pony die uit zichzelf gaat lopen, je moet het echt achterna zitten anders gaat hij stilstaan. Maar als hij de hindernissen ziet, dan loopt hij uit zichzelf, omdat hij het spelletje leuk vindt. Vorig jaar hebben we ons eerste indoorseizoen gereden en daar hebben we Jacco een beetje mee overvallen, dus ik hoop dat het dit indoorseizoen beter gaat. Het is namelijk een pony met een gebruiksaanwijzing. Hij is zeker niet makkelijk. Het is een eigenwijze pony die veel meedenkt en dat wordt soms tegen je gebruikt. Aan de ene kant is hij heel leergierig en wil hij het goed doen, aan de andere kant gaat hij tegen je in en doet hij het niet als je wat van hem vraagt. Het is moeilijk om een tussenweg te vinden.”

Veel meegemaakt

“De Welsh Jacco is door mijn opa gefokt en ik ken hem dan ook al sinds de geboorte. Hij is nog een tijdje hengst geweest en heeft drie nakomelingen gehad. Toen hij vier en een half was, wilde mijn opa hem verkopen en werd Jacco dus beleerd voor de wagen. Alleen hij is een kribbebijter, dus konden we hem uiteindelijk niet verkopen. De pony moest doorgetraind worden, daarom heb ik hem opgepakt. Ik men nu al bijna vier jaar met hem en samengesteld vind ik het leukste. Jacco is er ook goed in. Ondertussen hebben we al zoveel meegemaakt. De ene week heb ik een pony die ervandoor gaat en over de boom springt, de andere week heb ik een pony die goud waard is en voor je door het vuur gaat. Zo hadden we bij een van onze eerste wedstrijden dat hij ging stoppen bij de plantenbak die bij de hindernis stond. Hij vond dat hij absoluut een hapje moest hebben. Iedereen langs de kant moest lachen, maar zelf dacht ik: ga door, dit kost allemaal tijd. Ik hoop dat het in de toekomst beter gaat en dat we er plezier in blijven houden. Dat is erg belangrijk en ik hoop dat hij toch wel een tikkeltje minder ondeugend wordt. Ondertussen zijn Anne IJff en ik ook bezig om hem onder het zadel te beleren.”

Jacco in tweespan

Enkelspan

“We lessen één keer in de week op de club bij Anne Zaayer en men ik hem nog twee tot drie keer in de week intensief. Daarnaast staat hij één keer in de week in het tweespan met de pony van mijn zus. Dat is zijn volle broer. De pony van mijn zus is werkwilliger en pakt het snel op. Ik dacht dat mijn pony eerst wel de kat uit de boom zou kijken, maar het is andersom. Jacco neemt het voortouw en de andere pony sukkelt er wat bij. Hij heeft dus wel zijn roeping gevonden in het tweespan. Mijn hoofddoel ligt vooral bij het enkelspan, want dan kan ik het verfijnd laten lopen en het gaat goed. Zo werden we uiteindelijk twee keer eerste bij de vaardigheid Voorn Ruiters. Voor de afwisseling voor hem rijden we dan tweespan en kan hij daar ook ervaring in op doen. Het is een pony die zich snel verveeld, dus we doen van alles met hem. De rest van de week doen we ook wel eens een buitenritje of iets anders leuks.”

Femke met Jacco op les bij Anna Zaayer