In MenSport 2 komt Erwin Pruim aan het woord als MenSport-abonnee. De meeste paardenliefhebbers krijgen het ‘paardenvirus’ van huis uit mee, maar Erwin Pruim zou niet weten waar bij hem de passie voor paarden vandaan komt. Misschien via de genen van zijn overgrootvader via moeders kant, die had een paar paarden. Feit is in ieder geval dat Erwin van kinds af aan gek is op paarden.
Vanwege een nierkwaal mocht Erwin Pruim van zijn dokter geen balsporten beoefenen; het risico op een voet of elleboog in zijn buik tijdens de training was te groot. Ponyrijden werd minder gevaarlijk geacht en zo ging Erwin als negenjarige naar de manege in zijn woonplaats Emmen. “Ik fietste iedere woensdag erheen en na de ponyrijlessen werden er menlessen gegeven. Er liepen enkele aanspanningen mee met Friezen ervoor, prachtig vond ik dat! Het gebeurde regelmatig dat mijn moeder thuis met het eten zat te wachten en uiteindelijk naar de manege belde met de vraag of ze me naar huis konden jagen.”
“Als zestienjarige ben ik gaan rijden bij een springstal. In die periode kon ik van de beroemde Willem Duyn, van het vroegere zangduo Mouth & MacNeal, een springpaard kopen. Hiermee werd ik L-springen. Vervolgens kreeg ik er klanten voor waar ik hem goed aan heb kunnen verkopen. In mijn hoofd waren die prachtige Friezen van de menlessen op de manege wel een beetje blijven hangen, dus heb ik voor mezelf een Fries hengstveulen gekocht.
Nu is het heel ouderwets, maar dat ging destijds via een advertentie in de krant, want internet was nog niet zo groot en bekend. Ik was negentien jaar toen. Wilco M van Atse 342 stond in Uffelte bij zijn fokker, samen met mijn vader ben ik gaan kijken. Ik was meteen verkocht, want zijn moeder stond ernaast en die imponeerde enorm met haar bijzonder lange manen. Voor het overige had ik niet zoveel verstand van Friezen.
Ondertussen reed ik nog steeds voor die springstal en daar stond toevallig ook een Haflinger. Daarmee is mijn men-ervaring begonnen. Ik heb nooit wedstrijden met hem gereden, maar veel ervan geleerd in de tijd dat Wilco opgroeide tot een volwassen paard. Samen met een goede kennis van de menvereniging in Emmen heb ik Wilco vervolgens tuigmak gemaakt.
Voorafgaand aan de menlessen was er bij de vereniging een uurtje speciaal voor jonge paarden en dat was een ideale gelegenheid om te oefenen. Wilco tuigmak maken ging moeiteloos, in tegenstelling tot zadelmak maken. Hij bokte boven de staanders uit. Zo erg dat ik dat heb moeten uitbesteden. Gelukkig kwam het helemaal goed.”
Daarna sloot Erwin zich aan bij Rijvereniging Exloo en ging hij wekelijks met Wilco naar de verenigingslessen, zowel onder het zadel als voor de wagen. Dat ging allemaal best makkelijk. Al snel nam hij privélessen en vroeg hij een startkaart aan. Uit wedstrijd rijden haalde hij veel voldoening, vooral omdat het zo goed ging. “Met Wilco werd ik ZZ dressuur met honderd winstpunten. Ik heb veel van hem geleerd en ontzettend veel plezier met hem beleefd.”
