Martijn Beijer: “Marathon rijden geeft zo’n kick”
AlgemeenAls vierjarig jochie zat Marijn Beijer al op de bok bij zijn vader, Ton, die een Friese merrie voor de wagen had. Toch moest hij van zijn vader eerst ook onder de man leren rijden, voordat hij mocht mennen. Dat duurde niet lang en na veel zeuren, kwam er naast een pony ook een menwagen. “Toen ik acht jaar was kwam B-pony Sandra en met deze pony heb ik ook Bixie-wedstrijdjes gereden. Daarna heb ik haar zelf met mijn vader beleerd voor de wagen en sindsdien was ik verkocht. Het begon met een onderlinge wedstrijd en daarna natuurlijk de officiële wedstrijden.”
Toe aan een paard
“Mijn grote voorbeeld was, en is nog steeds natuurlijk, IJsbrand Chardon. Na Sandra kwam er een Welsh Cob-pony alleen bleek die een cyste te hebben en daardoor voor de sport niet meer geschikt. Voor deze pony hebben we een fijn huisje kunnen vinden. Toen ging ik op zoek naar een nieuwe pony. Alleen liep dat anders dan gepland. Ik zocht eigenlijk weer een leuk Welsh Cob. Mijn instructeur en tevens voorbeeld op de vereniging, Jaap Prins, ging iedere keer met mij mee. Maar de geschikte pony konden we niet vinden. Totdat Jaap zei; ‘ jij bent wel toe aan een paard’. En dan kom je voor het mennen toch al snel uit op een tuigpaard. Van Nico Calis kocht ik George (v. Bakboord red.). George is met zijn blonde manen en staart een opvallende verschijning en hij doet het super.”Tweespan
“Nadat de Fries van mijn vader met pensioen ging, was hij ook weer op zoek naar een menpaard. En omdat ik alles samen met mijn vader doe en tweespan rijden mij ook wel heel leuk leek, gingen we op zoek naar een spangenoot voor George. We gaven Nico Calis de opdracht een zelfde paard te zoeken als George. Hij kwam met Joeri (v. Atleet red.). Dit was eigenlijk dus het nieuwe paard voor mijn vader, maar Joeri is niet de gemakkelijkste. Dus die ben ik gaan rijden en mijn vader met George. Ik rijd ze nu ook in het tweespan, dat is een hele uitdaging maar super leuk.”
Compliment
“Met George reed ik ook marathons, dat is echt zo kicken om te doen. Het geeft een machtig gevoel om samen met zo’n sterk paard het parcours zo snel mogelijk en foutloos te rijden. Helaas heeft George last van zijn SI-gewricht en leggen we ons nu toe op de dressuur en vaardigheid. Mijn doel is om ZZ-dressuur met hem te worden. Hopelijk haal ik aankomend wekend mijn laatste punt voor het Z. Joeri heeft veel meer talent en vuur voor de marathon, alleen is hij dus niet de gemakkelijkste. Toen ik voor het eerst dressuur met hem startten, dachten de mensen dat ik levensmoe was. Er werd gezegd dat zij zo’n paard allang naar de slager hadden gebracht. Maar dat geeft voor mij juist extra motivatie om te laten zien dat we het wel kunnen. Het leuke was dat Jaap Prins laatst op de vereniging was en hij Joeri al een hele tijd niet had zien lopen. Ik zat in de wekelijkse les bij Theo Beers. Jaap had gezegd dat ik Joeri goed aan het lopen had. Dat was uniek, want hij geeft niet zo snel een compliment!”Vernieuwing
“Naast mijn studie bouwkunde en mijn eigen rijden, zit ik ook in de mencommissie van mijn vereniging de Zaanse Ruiters. Ik wilde met mijn inbreng zorgen voor vernieuwing. Zo zijn we op dit moment samen met het bestuur aan het kijken of het mogelijk is een crossterrein voor de eventing in combinatie met marathonhindernissen voor het mennen te realiseren.” (CdB) Bron: Mensport / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Privébezit
