Lauren Gielis: “We moesten het vertrouwen winnen”

15 december 2021, 07:30 Algemeen

Op hol geslagen

“Ik reed eigenlijk alleen maar dressuur met mijn merrie Donna. Ik had pas een wei gevonden en gekocht. De buurman van de wei, menden zelf ook. Hij zei iedere keer tegen mij: ‘dat paard zou toch goed voor de koets staan’. Ik had ooit wel eens tuig aan haar gehangen, alleen toen was ze op hol geslagen. Ik durfde dat daardoor niet meer aan. Aangezien ik geen bak heb en hij wel ging ik daar rijden en trainen. En elke keer bleef buurman Valere maar herhalen hoe mooi ze voor de koets zou staan.”

Komt dit goed?

“Hij had zelf zijn eigen tinker destijds voor de koets beleerd en zou het leuk vinden om met z’n tweeën op pad te kunnen met de paarden. Hij wilde de uitdaging wel aan gaan om Donna te beleren Maandenlang heeft het geduurd voordat ik toegaf, want in eerste instantie dacht ik: het komt niet goed als we haar voor de wagen zetten. Als veertienjarig meisje heb ik wel gemend met een draver, daar kon ik mee lezen en schrijven. Dan wist ik dat ik heel thuiskwam, maar deze merrie is heel sensibel en heeft een moeilijk karakter. Dat merk ik met het rijden ook wel. Uiteindelijk was het mijn vriend die zei: ‘We moeten het wel doen, want dan kunnen we samen iets doen in plaats van dat ik altijd op een stoeltje zit’.

Rustig aan

“Uiteindelijk zijn dan wel van start gegaan met het beleren. Heel rustig in kleine stapjes zijn we begonnen. Een tuigje opleggen en de broek aangedaan om te zien wat ze doet. Ze begon meteen heel erg te bokken en vervelend te doen. We moesten haar met drie man vasthouden. Ik dacht elke dag opnieuw: ‘dit is geen goed idee, waarom doen we dit?’ Buurman Valere bleef altijd heel rustig. We moesten het vertrouwen winnen. Uiteindelijk moest Donna zich erbij gaan neerleggen als ze het vertrouwen had, was zijn redenering. Het zou allemaal wel goedkomen.”

Karakter

“Het zou best kunnen dat ze het misschien ook gewoon niet wilde. Dat het kriebelde onder haar staart en dat ze dat niet duldde. Ze heeft wel een moeilijk karakter en een eigen willetje. Nog zo’n voorbeeld is met de trailer. Soms is er niks aan de hand en loopt ze er perfect op en de andere keer dan gaat ze het niet doen. Eigenlijk typisch merrie gedrag. Ik ben weleens een uur met haar bezig geweest dan, maar ze deed het niet. Dan moest ik weer bellen dat de training niet doorging. Het is echt gewoon haar karakter.”

Oefenen

“We gingen vier keer per week oefenen om het tuig op te doen voor drie of vier maanden lang. We namen er echt de tijd voor. Uiteindelijk gingen we dan met het tuig om longeren, zowel links- als rechtsom. Toen we het vertrouwt vonden, hingen we er een keer wat achter. Dan hoort en voelt ze wat achter haar wapperen, zodat ze daar ook aan wende. Zo hebben we het een beetje aangepakt, maar makkelijk ging het niet. Ze is nog twee keer op hol geslagen in de wei en heeft alle draden kapotgelopen. Ze rende gewoon door totdat alles om haar heen vastzat en ze niet verder kon. Dat was best gevaarlijk.”

Vertrouwen terug

“Toch bleven we doorgaan, want Valere riep altijd: ‘Gewoon door gaan met oefenen, want er is toch niks ergs gebeurt? Ik wist echt niet of het goed zou komen en werd zelfs elke keer een beetje banger als ze weer op hol sloeg. Na een hele lang tijd oefenen hebben we een tweewieler erachter gehangen. Valere hield haar dan vast en dan ging het wel, maar de eerste keer was niet meteen een succes. Het voelde wat raar op haar schoft, waardoor ze meteen weer naar voren wilde lopen. Het kwam goed. Ik ging op de koets zitten en Valere hield haar vast en zo gingen we dan rondjes lopen. Wonder boven wonder bleek dat echt heel goed te gaan. We kregen het vertrouwen weer terug.”

Alleen op pad

“We kunnen eventueel alleen op pad, maar het is soms nog wel spannend. Als ze iets ziet, dan gaat ze er niet vandoor, maar springt ze op zij en dat kan best gevaarlijk zijn op de weg. Ze sprong een keer drie meter naar links, omdat ze een plasticzak zag liggen. We gaan vaak samen met Valere naar buiten. Zijn paard is heel rustig en echt een leuk dier. De mijne wordt dan ook rustig en volgt gehoorzaam. Dat is echt heel fijn. We willen nog vaker buitenritjes maken, maar ook zo dat ik alleen op pad kan. Mijn paard volgt, maar vooroplopen vindt de merrie nog spannend dus daar werken we nu aan. Ze moet nog meer vertrouwen krijgen daarin.”

Rijden

“Ik rijd drie tot vier keer per week dressuur en dan gaan we een keer te mennen. Ik ben nog steeds wel van de dressuur, maar wil ook zeker het mennen oppakken. Vooral mijn vriend vindt het zo leuk. We hebben nu een vierwieler gekocht dus dan kunnen we ook met vrienden op pad het bos in. Ik heb een veulen bij Donna en met dat paard wil ik uiteindelijk dressuur gaan doen. Met Donna wil ik dan echt verdergaan met het mennen en fijne buitenritjes gaan maken. Maar dat zal pas over twee of drie jaar zijn. We blijven veel plezier maken met de ritjes die we nu doen.” Rianne de Bruin voor Mensport