Annika van den Hout: “Denken in oplossingen”

14 januari 2022, 15:25 Algemeen

Loki en zijn eigenaresse Annika van den Hout vallen lekker op in het bos. De sjieke bruinbonte Welsh/Shetlander-kruising is altijd vrolijk en wakker, en wat dacht je van de felle kleuren van de menwagen en die van zijn oornetje en beenbescherming? Je kunt hem niet missen! Annika kocht de ruin ‘op goed geluk’, ruim een half jaar geleden in België, vlakbij de Franse grens. “Ik was wel op zoek naar een nieuwe pony, maar had er geen haast mee. Maar je weet hoe dat gaat, je houdt de advertenties op Marktplaats een beetje in de gaten, en dáár was hij, Loki! Hij trok meteen mijn aandacht en ik heb snel gereageerd. Ik was de eerste die belde; hij stond er nog maar net op.”

Energie teveel

Na het bekijken van de toegestuurde video’s werd Annika nog enthousiaster over Loki. “Hij was een ervaren menpony en goed in conditie. Dat was wel een beetje een voorwaarde voor mij, want ik wilde graag ritten maken in ‘mijn’ bos Kampina, waar je oneindig veel paardenpaden hebt. De oude eigenaren lieten weten dat hij veel energie heeft, en dat de ene keer per week dat zij hem inspanden, voor hem te weinig was. Dat klonk mij als muziek in de oren.”

Goed gelukt

Dat energieke van dat nu 7,5-jarige Loki vindt Annika geweldig. “Hij is ontzettend ongeduldig en kan nauwelijks stilstaan als je hem poetst. Maar eenmaal voor de wagen is hij superbraaf en betrouwbaar. En het leuke aan hem is dat hij altijd goeie zin heeft en altijd graag gáát. En ja, hij is ook best wel knap, een goed gelukte kruising!”

Wedstrijddebuut

Elke dag weer is het genieten met Loki. “Ik maak graag bosritten met hem, maar wil ook mezelf – en hem – ontwikkelen. Ook al ben ik geen topmenner, dressuur rijden moet elke menner kunnen. Vandaar dat ik les neem bij Saskia van Heesch. En ook zij vindt dat ik een proef moet kunnen laten zien met hem. Dus trok ik vorig jaar de stoute schoenen aan en schreef ik me in voor ons wedstrijddebuut.”

Net geen winst

Op 24 oktober, haar verjaardag, was het zover. “Het ging me er vooral om om te kijken hoe Loki en ik het zouden oppakken. Ik zag het vooral als oefenen. Naar mijn idee gingen de twee proeven best ok, maar we hadden net geen winst. Jammer, maar ik vond het heel wat dat Loki gewoon rondliep op een vreemde locatie en alles best vond. In de vaardigheid – best moeilijk, het onthouden van al die poortjes – waren we iets te fanatiek. En ik nam álle poortjes, ook de gele, die niet voor de klasse L bedoeld waren… We hebben er smakelijk om gelachen, en er veel van geleerd. Op naar een volgende keer!”

Shetlander Jack

[caption id=”attachment_14142” align=”alignnone” width=”200”]

Annika van den Hout met Jack[/caption] Naast ‘nieuwe aanschaf’ Loki heeft Annika ook nog een Shetlandpony. Deze 6-jarige Jack Daniëls af Jäboruder – kortweg Jack – is geboren in Zweden en heeft ze al sinds zijn derde. Met Jack heeft ze het afgelopen anderhalf jaar veel gedokterd. “Hij ging kreupel lopen als hij voor de wagen liep, en tot een paar maanden geleden wisten we niet waar het vandaan kwam; als we hem los lieten lopen, was er niks aan de hand. Een uitgebreide echo wees uit dat hij losse botstukjes in zijn borst heeft, waarschijnlijk opgelopen door een trap van een paard in de wei. Een borsttuig was dus voor hem geen optie meer.”

Geen borsttuig meer

“Toen die diagnose eenmaal bekend was, dacht ik: ‘Ok, dus geen mennen meer voor hem’. Heel jammer, want hij genoot van het werk. Als ik wegging met Loki, hinnikte hij altijd hartverscheurend, net alsof hij zeggen wilde ‘Halloooo, en ik dan?!’ Toen ben ik gaan nadenken over een oplossing om hem toch in te kunnen spannen. Ten eerste omdat hij het zo geweldig vindt, ten tweede omdat hij dichtgroeit als hij niks doet. Ik probeerde een tuig te fabriceren waarbij hij trekt vanuit zijn schoft, niet vanuit zijn borst, zoals in de drafsport wel gedaan wordt. En dat werkte! Je wilt niet weten hoe happy Jack was toen hij op pad mocht …”

Happy pony’s

Pony’s die lekker in hun vel zitten, dat is het voornaamste doel voor de menster. “En verder zien we wel. Ik moet veel leren, maar Saskia helpt me. Me ontwikkelen in het dressuur rijden is vooral een kwestie van oefenen, zodat ik het gemakkelijker vind om overal tegelijk aan te denken … Als zij erin gelooft, doe ik dat ook!”