Nancy: “Ik heb het grote voorrecht om achter op de wagen met hen mee naar de successen te mogen rijden”
AlgemeenJaren geleden zocht Nancy Jongenelen (58) een vakantiebaantje. Ze kon aan de slag als stadskoetsier in het oude stadsgedeelte van Antwerpen. “Ik had nog nooit gemend, maar altijd wel onder het zadel gereden. In de zomer deed ik stadrondritjes met een enkelspan paard en een antieke koets.” Ze was een gids en ging met de toeristen langs de belangrijkste gebouwen van Antwerpen.
Weidemaatje
“Door dat vakantiebaantje heb ik alle soorten nationaliteiten zien passeren en toen kwam mijn talenkennis ook nog eens goed van pas. Maar ondertussen groeide bij mij de wens om een eigen paard te kopen. Ik heb jaren leasepaarden gereden. Ik vond dat een weidemaatje ook niet mocht ontbreken. De Shetlander Tsjalke die ik destijds kocht, is nog steeds bij ons en ondertussen zijn we al zeventien jaar verder en mennen we al veertien jaar. Mijn eerste echte rijdpaard was een prachtige Fries die ik naar de klasse M dressuur heb gereden.”Droom
“In eerste instantie heb ik vrijheidsdressuur met de Tsjalke gedaan en na een tijdje kwam er een koetsje bij, waardoor mij passie voor de mensport compleet was. De Fries heb ik na een paar jaar moeten verkopen, omdat ik een slechte rug heb en hier een operatie aan heb gehad. Daardoor mocht ik niet meer rijden, wat ik wel dertig jaar lang heb gedaan. Maar kwam er dus wel een tweede Shetlander bij. Het mennen was steeds leuker en mijn droom was om ooit met een vierspan te rijden.”
Zwart
“Ik vind zwart eigenlijk geen mooie kleur, maar onze Shetlanders zijn egaal zwart. De pony’s staan aan huis en dit biedt veel meer mogelijkheden dan als ze op een stal of ergens op een wei staan. Ik heb wel echt geluk gehad dat wij de ruimte hebben aan huis. Alle pony’s die bij ons lopen zijn ‘groen’ uit de wei gekocht bij fokkers of bij een goed bevriende handelaar. Ze hebben ook allemaal stamboekpapieren.”Door het vuur
“We hebben nu acht Shetlanders die we trainen en opleiden. Twee daarvan zijn met pensioen. Tsjalke is alweer achttien jaar oud en Exi kan door een koetsongeluk niet meer ingespannen worden. Exi was ik bijna kwijt door een castratie door ontstekingen. Het revalidatieproces was lang, maar dat heeft voor mij wel de doorslag gegeven dat ik altijd bij Shetlanders zou blijven. Ze zijn open, eerlijk en gaan voor je door het vuur. Ze zullen mij niet in de steek laten en ik laat hen ook niet in de steek. Dan hebben we ook nog Dick, Cadanz, Sam, Denzel, Lord en Mighty Mo. ”Wedstrijd
“Bij onze eerste Shetlander Tsjalke hadden we uiteindelijk een betere recreatiewagen gekocht en toen begon het ook te kriebelen om wedstrijden te gaan rijden. Bij een plaatselijke menvereniging hadden ze een Shetlandmendag en daar deden wij aan mee. We eindigden op een eerste en derde plek tijdens mijn debuutwedstrijd. De smaak naar meer was nu echt wel aangewakkerd. De droom om vierspan te rijden, was er nog steeds. De pony’s waren er al, maar voor een marathonwagen moesten we nog even doorsparen.”
Kampioen
“Toen we eenmaal een prachtige marathonwagen naar wens hadden laten bouwen, gingen we van start. Ik rijd nu regelmatig dressuur en vaardigheidwedstrijden en soms ook wel samengesteld. Zo hebben de pony’s nog wat afwisseling dan dat ze alleen de witte hekjes en de oranje kegeltjes zien. Mijn eerste vierspan hadden we ook bij elkaar gezet en daar hebben we mooie resultaten mee geboekt, waaronder Nederlands kampioen op de Shetland mendag in Voorst. Ik was zo trots en er stonden tranen in mijn ogen. Ik had nooit durven dromen dat ik dat resultaat zou behalen met mijn zelf opgeleide pony’s.”Top drie
“In de daaropvolgende jaren hebben we nog meer mooie plaatsen mogen veroveren, maar dan met het tweespan. We zijn twee keer geselecteerd geweest voor de Hippiade en rijden ondertussen binnen de top drie. De samengestelde wedstrijden werken we nog aan, maar alles op zijn tijd denk ik dan maar. Ik rijd nu twee tweespannen, namelijk met Dick en Sam B-niveau en Cadanz en Denzel op M-niveau. Ik hoop met hen dit jaar Z te starten. Mijn vijfjarige pony Lord gaat dit jaar met Dick of Sam in een tweespan en Casper start ik enkelspan en train ik als achter pony in mijn nieuwe vierspan.”Gebrek aan groom
“Door het gebrek aan grooms blijft het vierspan momenteel nog even thuis in training staan en start ik op wedstrijd met de tweespannen en het enkelspan. Mijn man kan dan mee als groom. Het niet kunnen vinden van grooms is wel een minpunt van het mennen met Shetlanders, veel mensen vinden de pony’s te klein. Als er nog iemand een stap wil zetten om ons team te versterken, je bent welkom en wordt met open armen ontvangen.”
Voorrecht
“Mijn man is mijn dagelijkse groom en alleskunner. We wonen nu alweer een paar jaar in het Belgische Limburg tegen de Nederlandse grens aan. We hebben alle mogelijkheden hier om de pony’s te trainen. We hebben een piste, waar we regelmatig rijden en ook in de bossen zijn we vaak te vinden. Ik vind het prachtig om iedere dag met mijn hobby bezig te zijn en mijn eigenwijze Shetlanders te zien lopen. Zij zijn uiteindelijk degene die op wedstrijd presteren en in de prijzen lopen. Ik heb het grote voorrecht om achter op de wagen met hen mee naar de successen te mogen rijden. Een mooi bewijs dat deze kleine leukerds ook even goed kunnen presteren als grote pony’s.” Je kunt de avonturen en nieuwtjes van Nancy en haar Shetlanders ook volgen op de Facebookpagina Team XS. Rianne de Bruin voor Mensport
