Melissa en Doortje
Melissa en Doortje

Melissa: “We kregen een tweede kans voor mijn gevoel”

Algemeen

Vroeger reed Melissa Kluijtmans op het paard. Van de manege naar verzorgpaarden en een eigen Haflinger. Daarna kocht ze een KWPN’er die betuigd was. Maar het was pas echt bij de opleiding paardenhouderij- en sport dat ze ervaring opdeed met het mennen.

Guusje

“Mijn toenmalige klasgenoot bij de opleiding mende met haar Hackney pony. Ik ben toen bij haar wezen kijken op wedstrijd en het trok mij enorm aan. Ik zei toen voor de grap: ooit komt er een Shetje met een karretje. Zogezegd zo gedaan, want niet veel later kwam Guusje op mijn pad. Een Shetlander die ontzettend braaf was op wat streken na. Guusje kende de beginselen van het mennen. Voor mijn werk was ik helemaal naar Amsterdam gereden om in de vroege uurtjes een testritje te rijden. Daarna pas vertelde ik mijn ouders dat ik er was geweest en hem wilde kopen. Drie dagen later stond Guusje dus bij ons op stal. Mijn klasgenootje had aan mij het een en ander uitgelegd en zo ben ik samen met Guusje aan de slag gegaan. Op dat moment ging ik ook mijn KWPN’er Doortje oppakken en kocht ik mijn eerste koets en tuig. Het was een prachtige, blauwe koets. Met Doortje reden we vele bosritten.”


Guusje


Melissa en Guusje 

Tweespan

“Guusje heb ik niet veel later in het tweespan beleerd. Dit deed ik met een Shetlander van de stalling waar Guusje stond. Ik genoot ontzettend van die twee samen. Peacas had een eigen karakter en toch liepen ze samen heel wat kilometers af in de bossen. Dankzij de eigenaren van hem heb ik de mogelijkheid gekregen om met een marathonwagen te kunnen rijden. Zo kreeg ik de eerste plannen om wedstrijden te rijden, die door corona helaas uitgesteld moesten worden. In de tussentijd heb ik meer ervaring opgedaan et het mennen door te groomen bij een tweespan Shetlanders. Dit deed ik met veel plezier en het geeft echt een kick een foutloze marathon rijdt en de tijd behaalt in de vaardigheid. Guusje is eigenlijk altijd in voor een lolletje. Op een zomerse dag reden we naar een watertje en hebben we daar samen gezwommen. Ik zat op een opblaasbare zwembad lolly. Hij keek daar niet eens van op. Met hem kun je alles doen en laten wat je wilt. Ook stond hij iedere dag met een hinnik te wachten op knuffels.”


Melissa, Peacas en Guusje

Bobke

“Nadat ik minder op het paard zat, omdat ik het plezier erin kwijtraakte en mijn hart meer bij het mennen lag, heb ik Doortje verkocht. Met Guusje verhuisde ik naar een menstal met als doel een eigen tweespan te vinden. Daarbij kwam Bobke op mijn pad. Hij stond daar al op de stalling. Bobke had ook een eigen karakter en anders dan Guusje. Bobke is terughoudend naar mensen toe en heeft echt je vertrouwen nodig. Hij liep voorheen wel in vierspan en was altijd alert. Inmiddels is hij vijftien jaar oud en met veel geduld, liefde, tijd en aandacht is hij enorm veranderd. Simpel stappen buiten was vaak dribbelen, rustig galoperen of draven was voor hem gas. Bij het stilstaan schraapte hij met zijn benen of kwam omhoog, maar inmiddels kan hij uren genieten van een poetsbeurt waarbij hij zelfs los staat. We kunnen met gemak een relaxt rondje buitenrijden en knuffelt hij graag in de zonnige avonduurtjes. Hij gaat voor je door het vuur en heeft al vaak mensen versteld doen staan tijdens wedstrijden.”


Bobke

Tweede kans

“Guusje en Bobke heb ik samen in het tweespan gezet en toen was het moment dat we onze allereerste marathon gingen rijden. Het was een geweldige ervaring, maar het parcours onthouden, is nog wel een dingetje voor mij. Na verloop van tijd en veel proberen, bleken Guusje en Bobke te verschillend om samen een goed tweespan te vormen. Ik besloot volledig te stoppen met het mennen en alles weg te doen. Guusje kwam terecht bij een liefdevol gezin waar ze vanaf het eerste moment gek van hem waren. Ik had veel moeite met zijn afscheid na vier jaar iedere dag zijn hinnik te horen en knuffels en lebbers te krijgen van hem. Met Bobke had ik ook moeite. Ik zou met hem nog de allerlaatste marathon rijden en dat ging super goed. Iedereen stond versteld waarom ik zo’n goede pony weg zou doen. Met zo’n doorzettingsvermogen en power zagen veel mensen hem wel zitten. Mijn schoonouders konden het niet laten en zij hebben ervoor gezorgd dat hij kon blijven. We kregen een tweede kans voor mijn gevoel. Ik ben hen ongelofelijk dankbaar voor deze kans.”


Melissa, Guusje en Bobke


Melissa en Bobke tijdens marathon

Voor geen goud willen missen

“Inmiddels zijn we maandelijks op dressuur- en vaardigheidswedstrijd. Zo nu en dan rijden we ook marathons. Ik vind het altijd mooie momenten om te leren en ons te kunnen verbeteren voor de volgende keer. Maar vooral geniet ik van mijn knappe, bonte Bobke. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit een witte pony ging kopen. En toch kocht ik een wit-bruine bonte pony die ik voor geen goud meer wil missen. Deze zomer staat het districtskampioenschap Zuid op de planning. Voor ons de aller eerste keer en ik hoop hier een mooie ervaring op te kunnen doen. We zien wel waar we belanden. Een doelstelling heb ik niet, zolang we maar fijn rijden samen. In de toekomst zie ik mijzelf wel weer met een paard mennen die ook onder het zadel kan. Soms mis ik het ontspannen rijden in de bossen of dressuur onder het zadel ook wel. Maar het mennen heeft een speciaal plekje in mijn hart. Ik ben dankbaar dat ik de sport heb mogen leren kennen.”


Melissa en Bobke tijdens dressuurwedstrijd


Melissa en Bobke - Foto: Helena Wuyts

Bron: Mensport