Afbeelding

Esther: Mijn pony en ik moeten beide nog veel leren, maar dat is een leuk proces”

Algemeen

Esther Hoekzema reed in haar jeugd altijd met haar zus hobbymatig op twee pony’s. Totdat er niet genoeg tijd meer was voor de pony’s. Die werden verkocht en ze kregen er een Shetlander voor terug. “Dat was mijn eerste menpony. Ik wilde er graag wat mee doen, anders stond hij maar in de wei niets te doen.”

Van Shetlander naar Fellpony

“De Shetlander heb ik zelf beleerd en we hebben best wat ritjes gemaakt. Mijn toenmalige man waarmee ik trouwde had een hengstenhouderij met Shetlandpony’s. Sommige Shetlanders beleerden we en gingen we mee rijden. We hebben ook wel meegedaan aan concoursen gericht op de Shetlander. Op den duur wilde ik graag een grotere pony. Zo kwam er een Haflinger op mijn pad, maar dat was toch niet helemaal wat ik zocht. Ik vind Friezen echt prachtige paarden en om die reden viel mijn oog op een Fellpony. Ik wilde namelijk een makkelijke pony die ik niet elke dag hoefde te rijden en na een paar dagen ook weer kon oppakken. We kochten een hengstenveulen en die heb ik op 3-jarige leeftijd laten beleren. Later bleek dat hij blind was aan één oog. Ik kon prima met hem rijden, maar voor de dressuur was hij niet geschikt. Na mijn scheiding heb ik deze pony gehouden.”


Lessen

“Ik kocht er een Fellpony bij die vlakbij de Belgische grens stond, Boet van de Vinkwijk. Ik woon zelf in Drenthe, dus dat was wel een eindje rijden. Het was net in coronatijd toen ik hem kocht. We hadden meteen een klik met Boet, toen we hem gingen ophalen. Thuis hebben we hem ingespannen en zijn we de weg opgereden en dat ging prima. Later kwam ik er achter dat hij nog maar drie weken beleerd was. Het ging hartstikke leuk en hij deed het goed. Ik ben destijds ook begonnen met lessen bij de manege in Norg. Daar hadden ze menkarren in bruikleen, dus dat was erg makkelijk. Dan hoefde ik mijn eigen menwagen niet mee te nemen. In de wintertijd nam ik lessen, maar eigenlijk wilde ik wel wat serieuzer aan de slag. Ik kwam terecht bij Ito Werkman en dat klikte heel goed. Ik had het gevoel dat ik iedere les weer wat nieuws leerde en dat is eigenlijk nog steeds zo.”

Dressuur & vaardigheid

“Onze eerste wedstrijd in Sonnega, vorig jaar november, was heel spannend en leuk. We deden in de hobbyklasse mee aan de dressuur en vaardigheid. Ik vind vaardigheid leuk om erbij te doen, maar ik focus mij vooral op de dressuur. We hebben inmiddels 20 winstpunten in de B en hopen binnenkort in de L te starten. Bij vaardigheid vind ik het onthouden van het parcours nog wel een uitdaging. Nu we dressuurmatig steeds beter worden, gaat de vaardigheid ook vooruit. Mijn vriend vindt het ook erg leuk. Hij is mijn groom en moest ook leren om de proefjes voor te lezen. Dat gaat hartstikke goed. We hebben thuis een bak aangelegd, zodat ik kan oefenen. Fellpony’s zijn mooi, maar niet altijd de sterkste in de dressuur. Daarom proberen we veel te trainen.”


Samen genieten

Mijn eerste Fellpony heb ik moeten laten inslapen, vanwege een auto-immuunziekte. Toen kwam er dus een nieuwe Fellpony voor in de plaats. Die pony heeft nu een veulentje. Maar mijn droom is nog steeds om een Fries merrieveulen te kopen en daarmee later wedstrijden te gaan rijden. Ik hoop dat we dat nog een keer kunnen realiseren. Bij Ito heb ik een keer met zijn Fries gereden en dat was een geweldige ervaring. Op dat paard zaten natuurlijk alle knopjes al dus dat rijdt heel anders. Mijn pony en ik moeten beide nog veel leren, maar dat is een leuk proces. Ik ben blij dat mijn vriend het ook leuk vindt, want er gaat best veel tijd in deze hobby zitten. We genieten samen ontzettend van deze sport en onze pony’s.”


Bron: Mensport, overname niet toegestaan!