Mirjam met High Flown Stud Belle en Bambi
Mirjam met High Flown Stud Belle en Bambi

Mirjam: “Het mennen heeft mij veel gebracht”

Algemeen

Mirjam Kivits – van Turnhout (56) reed dressuur onder de man en wilde gaan mennen als ze oud en versleten was. Want die ‘sjokkende paarden’ was op dat moment niets voor haar. Tot dat haar achterbuurman haar meenam naar de aangespannendag in Gilze. “Ze vlogen door het water heen. Toen dacht ik: dat is leuk, dat wil ik ook.”

Snelste, vrouwelijk menner

“Het probleem was alleen dat ik ooit met iemand op zo’n wagen heb gezeten en daarmee zijn we toen in de sloot beland. Ik was dus ook wel enigszins bang. Toch heb ik mijn twee Shetlanders destijds ingespannen en een jaar later reed ik mee op de aangespannen dag in Gilze. Ik had ook gelijk prijs, namelijk de snelste, vrouwelijke menner. Mijn prijs was een schoonheidsbehandeling bij Annelies Tielen. Toen ik daar was, vertelde ze aan mij dat haar ouders het zo druk hadden met het organiseren van de aangespannen dag. Ik gaf aan dat ik best wilde helpen, maar dan achter de schermen. Want ik was net afgekeurd in verband met mijn rug, paardrijden ging dus ook niet meer. Vanaf dat moment heb ik dertien jaar lang in het bestuur gezeten en zorg gedragen voor het mennerssecretariaat. Ik ben toen echt verslaafd geraakt aan de mensport. Uiteindelijk wilde ik op zoek naar andere pony’s en kwam ik uit bij Welshjes. Ik wilde graag goedkope hengstjes. Ik struinde onder andere Marktplaats af en uiteindelijk kwam ik twee leuke merries voorbij. Het was alles wat ik niet zocht, namelijk twee veulens uit goede keurmerries van de High Flown Stud, dus het goedkope prijskaartje viel ook af. Ze waren toen één en anderhalf maand. Ik was helemaal verliefd.”


Shetlanders van Mirjam

Veel gebracht

“Dat ze jong waren maakte mij niet uit, dan had ik tijd om te sparen voor een nieuwe wagen. Toen ze drie jaar waren, hebben we Belle en Bambi zelf afgericht. Door de jaren heen heb ik ze opgeleid tot het Z-dressuur en Z-vaardigheid met ups en downs. Ze zijn nu zestien jaar en ik rijd er nog heerlijke bosritjes mee. We wonen sinds twee jaar in Limburg en ik heb vanaf onze huiskamer zicht op de pony’s. Ik heb nog een startkaart, dus wedstrijdjes kan nog. Maar ik vind het prima zo. Sinds vorig jaar mag ik ook de dressuur jureren en dat is ontzettend leuk. Ik geniet als mijn pony’s plezier hebben. Dat vind ik erg belangrijk, ze moeten uitstralen dat ze het leuk vinden. Dat we een paar keer district kampioen zuid dressuur en vaardigheid zijn geworden, is dan de kers op de taart voor mij. We hebben enkele samengestelde wedstrijden gereden, maar het bleek dat een van de pony’s makkelijk verzuurde. Dan is het niet handig om dat te blijven doen en ook vanwege mijn eigen gezondheid hebben we het gehouden bij de dressuur en vaardigheid. Daar was ik altijd heel fanatiek mee bezig. Dan trainden we, reden we thuis vooral enkelspan en kreeg ik lessen van Berry van den Bosch met het tweespan. Die ken ik van vroeger, want we komen uit hetzelfde dorp. Door die lessen ging het tweespan ook beter lopen. We werkten vanuit paardvriendelijkheid en ontspanning. Sinds ik in de mensport ben gaan rijden, heb ik zo veel leuke vrienden en kennissen gekregen. Het heeft mij veel gebracht, buiten het feit dat paarden mijn passie zijn.”


High Flown Stud Belle en Bambi

Voor geen miljoen te koop

“Bij het jureren let ik ook op het plezier die de paarden uitstralen, zeker in deze tijd is het dierenwelzijn belangrijk. Ik vind dan ook dat wij als jury erop moeten letten en er ook iets van mogen zeggen. Over vijftig jaar willen mensen ook nog rijden, mennen en genieten van de paarden, dus moeten wij goed voor ze zorgen. Voor mij ging op het paard niet meer, maar op deze manier ben ik nog wel bezig met de paardensport. Ik zeg altijd wel dat dit mijn laatste span is. Ik wil graag de jonge pony’s zelf africhten en opleiden. Wat gebeurt er met de pony als ik er niet meer ben? Na dit span is het goed geweest, maar mijn man gelooft mijn niet. De pony’s horen bij mijn gezin. Ooit zei iemand tegen mij dat het met de ene pony nooit wat zou worden en dat ik haar moest wegdoen. Maar dit zijn mijn pony’s en hier moet ik het meedoen. Uiteindelijk is dat natuurlijk gelukt en al was het niet gelukt, dan had ik haar nog niet weggedaan. Zo hebben we ook meerdere keren meegedaan aan het Tuigpaardengala in Chaam. Ik wilde dat ooit een keertje winnen, want als je daar uit de buurt komt dan moet je die titel een keer hebben. Het stelt niets voor, want het is rondjes rijden en appels met peren vergelijken, maar het gaat om het idee. Mijn pony’s Belle en Bambi stonden achter de trailer en er komt een man aanlopen. ‘Wil je de pony’s verkopen?’ vroeg hij. Ze zijn niet te koop, vertelde ik hem. Een halfuur later stond de man nog rond mijn pony’s. Welke letter van NIET TE KOOP heeft hij niet begrepen? Het zijn natuurlijk twee hele, mooie, knappe palomino Welsh pony’s. Hij wilde mij niet geloven dat ze voor geen miljoen te koop zijn. Die dag won ik alles inclusief de finale. Het was fantastisch. Je doet je kind toch ook niet weg? Ik hoop dat ik nog zeker tien jaar met ze kan mennen.”


Pony’s aan huis

Als jury hoopt Mirjam dat er meer nieuw combinaties in de dressuur en vaardigheid zullen verschijnen. “Het is erg laagdrempelig en er hangt altijd een goede sfeer. De impulsrubrieken zijn voor iedereen toegankelijk met en zonder startkaart. Hoewel we als jury’s hopen dat meer menens zich inschrijven met startkaart. Iedereen kan meerijden met Shetlander tot KWPN’er in vele rubrieken. Dus doe mee.”

Bron: Mensport & Showpaard, overname niet toegestaan zonder toestemming via info@mensport.nl