CIAT Compiègne 2023, uit het dagboek van een groom (4)

De eerste nacht in een vreemd bed, op een vreemd terrein, is altijd even wennen. Het zijn vaak van die kleine dingetjes: de wind staat op je raampje, is je nachtkleding warm genoeg en welke geluiden houden je uit je slaap. Al met al een nacht met een juryoordeel van een 6.

Warm douchewater met hindernissen

Om 07.30 uur, als eerste op stal, kon ik lekker rustig mijn gang gaan. Paarden gevoerd, de stallen gedaan en daarna is de groom zelf aan de beurt om een lekkere douche te nemen, die je aan de gang moet houden door met je rug tegen de knop te blijven leunen, anders is de douche binnen 3.0 seconden uit. Maar warm en veel kleedruimte! Met de Nederlandse delegatie - Marc en Lieve Driessen, onze Belgische vrienden, sluiten aan het eind van de middag bij ons aan - hebben we gezellig ontbeten.

Liever een marathonwagen

Tijd voor onze eerste rit, om de paarden beweging te geven en de omgeving te verkennen. Op de grote koets van Leo van der Burgt kunnen zes personen plaatsnemen, op de koets van Jos Corsten vier. Zo konden we allemaal mee.
Het was een prachtige rit; in stap en een rustig drafje reden we door de omgeving van het Chateau de Compiègne.

Over lange lanen en mooie paden, ooit aangelegd door Napoleon die zijn leger in de schaduw wilde laten marcheren zodat zij het langer volhielden. Als groom op een traditie-koets moet ik zeggen … *slik uhmmmm * … het is wel wennen (lees: ik stond stiekem doodsangsten uit bij elke kuil of hobbel … doe mij maar een marathonwagen!)

Compiègne … 

De paarden gewassen en verzorgd, en na een kleine lunch zijn we met zijn allen op de fiets gestapt om Compiègne te gaan bezoeken. Het chateau, de straatjes, de kerken, de stokoude vakwerk-panden, de rivier L’Oise …. wow wow! Zo oud, zo mooi en gezellig, we hebben genoten van de entourage, het mooie weer en de fietstocht.

To vlecht or not to vlecht?

Inmiddels was ook Riny Rutjens uit Weert gearriveerd en hebben de rijders de papieren voor het wedstrijdgedeelte ontvangen. Oh ja … je zou bijna vergeten dat we hier ook nog voor een wédstrijd zijn, in plaats van (of ‘naast’ een mini-)vakantie. 

Leo, Riny en Jos nemen gezamenlijk de wedstrijdonderdelen door, en discussiëren: moet je nou wél of níet vlechten? Hoe deden ze dat ‘in die tijd’? Rubberen elastiekjes bestonden toen in ieder geval niet. Ik ga het morgen zien … to vlecht or not to vlecht …. That’s the question!

Tekst: Gemma Verlaan
Bron: MenSport, overname zonder toestemming via info@mensport.nl is niet toegestaan
Foto: Privébezit