Sophie ter Brugge: “Omturnen van show- naar menpaard was het beste voor Jody”
Nieuws
Na haar opleiding Paard & Management aan het Van Hall Larenstein was Sophie ter Brugge van plan een eigen paardenhouderij te starten. Maar door de crisis kwam het er niet van. Wel fokte ze samen met haar toenmalige partner de Gelderse hengst Floris, waardoor ze zich ging interesseren in de fokkerij van menpaarden. Vanwege privé-omstandigheden werd Floris verkocht (inmiddels staat de hengst in de VS, red.). Maar de liefde voor paarden bleef bij Sophie.
In 2016 kwam ze bij concoursrijder Marcel Ritsma terecht. Ze assisteerde hem onder andere bij het betuigen van de mooie Eebert-merrie Jodalburga. “Ze was voorbestemd om uit te komen in showrubrieken, maar daar was ze veel te scherp voor. Al die drukte op de concours hippiques zorgde voor teveel prikkels bij haar. ‘Dan maar mennen’, dacht ik. En zo kwam ik in het wereldje van het mennen terecht.”
Van show- naar menpaard
Ze nam les bij Udo de Haan met ‘Jody’ om haar om te turnen tot menpaard. “Dat was nog niet zo gemakkelijk, want Jody is snel opgewonden en gespannen. Maar deze discipline ligt haar duidelijk veel beter, ze mag nu gewoon lópen! En ik kan er weer gewone ‘dressuurknotten’ in vlechten in plaats van knotjes met wol. Want ja, we zijn vorig jaar gestart met dressuurwedstrijden. Voor mij een feest van herkenning, want al zit ik achter in plaats van op een paard, ik ken de figuren en weet hoe een paard hoort te lopen in een proef.”
Duidelijk zijn
Wat Udo een goede instructeur maakt? “Hij is heel perfectionistisch en consequent. Zo moet je ook je paard rijden’, aldus Sophie. “Duidelijk zijn naar je paard, dat is wat hij wil. En stap voor stap verder werken. Met Jody was het vooral een kwestie van eerst meer controle krijgen, vanuit de rust. Als ze heet wordt, terug naar de rust. Vandaaruit ontstaat vanzelf meer tempocontrole zonder teveel druk.”
Parcours onthouden
Begin vorig jaar startte Sophie rustig met het rijden van dressuurwedstrijden. Ze kon de merrie steeds wat beter door de proef sturen en ook aan een vaardigheidsproef heeft ze al een paar keer meegedaan. “Jody vindt het geweldig om te doen; het is zo leuk om te merken dat ze aantrekt tussen de pionnen door. Ik vind het heel moeilijk, vooral het onthouden van het parcours. Het lijkt natuurlijk in niets op een springparcours, waarin je je kunt richten op de kleur of het type hindernis. In de vaardigheid zijn het allemaal oranje pionnen! Dus dat is nog wel een ding.”
Hoogdrachtig
Eind van de zomer konden winstpunten worden bijgeschreven in de klasse L, maar daarna heeft Sophie Jody niet meer gestart. Bovendien verwacht ze binnenkort een veulen van de Friese hengst Eise 489. “Dat kwam zo: Jelmer Chardon woont vlakbij ons en hij kwam met het idee voor die aanparing. Het koele karakter van Eise en dat hete van Jody … ik ben heel benieuwd naar het veulen; ze is al iets over tijd!”
Stermerrie
De menhobby van Sophie begint aardig uit de hand te lopen, want inmiddels heeft ze een tweede menpaard gekocht: O-jidee, roepnaam ‘Dee’ (v. Indiana). “Ze is als tuigpaard gefokt, maar is inmiddels overgeplaatst naar de Gelderse fokrichting, waarin ze met goede cijfers ster verklaard is, mede dankzij haar mega galop. Dit jaar is ze een paar keer mee geweest op wedstrijd en heeft ze drie winstpunten in de B achter haar naam staan.”
Ooit een marathon …
Het doel van Sophie is Z-dressuur worden met beide merries. “En ooit een keer een marathon rijden. Zeker Jody heeft er power genoeg voor. En verder wil ik vooral veel plezier hebben met mijn paarden. Jody is het meest complexe paard waar ik ooit mee gewerkt heb, maar ook het paard waar ik een echte connectie mee heb. Noem haar maar mijn hartsvriendin in xxl versie.” (CD)
Foto’s: Theo Janssen