Krista: “Deze merrie is haar gewicht in goud waard”

Liefde voor het mennen

“Mijn liefde voor alles wat maar met paarden of pony’s te maken heeft, kwam al vroeg naar voren. In mijn jeugd woonde ik op de Veluwe. Als kind kwam ik bijna dagelijks bij een Welsh pony fokker over de vloer. Deze fokker was ondanks zijn dwarslaesie een fanatieke menner. Bij hem heb ik dan ook veel geleerd door veel zelf te doen. Al snel reed ik mee met marathons, clubdagen en bosritten. Ook beleerden we daar pony’s. Het waren fantastische jaren.”

Lager pitje

“Toen ik voor een stage naar Canada vertrok, heb ik daar mijn nu huidige man ontmoet en na ons trouwen verhuisden we van de prachtige Veluwe met uitgestrekte bossen naar de Groningse klei. Wat betreft de paardensport was dat wel slikken. Waar je in de zomer en winter altijd kan rijden in de bossen op de Veluwe, is het in Groningen op de gladde kei een ander verhaal. De eerste jaren stond de paardensport hier op een laag pitje. Ik had het druk met de kinderen en mijn werk. Totdat onze dochter negen jaar werd en interesse begon te krijgen in paarden en pony’s. Nu had ik nog een reden om op zoek te gaan naar onze eerste eigen pony. Ik ging op zoek naar een grote, robuuste Shetlander waar mijn dochter mee om kon leren gaan en nog een poos mee vooruit kon. Het was dan de bedoeling dat ik er uiteindelijk mee zou gaan mennen.”

Drachtige, papierloze Appaloosa merrie

“Na een lange zoektocht kregen we een drachtige, papierloze Fewspot Appaloosa merrie van iets groter dan één meter op het oog. Haar naam was Romy. Het was absoluut geen robuuste, dikke shetlander, maar een heel fijn wit, sprookjes paard volgens mijn dochter. Vanaf dag één dat ze bij ons is, voelde het al zo goed. Deze merrie is haar gewicht in goud waard, zo’n ongelofelijk lief karakter heeft ze en zo lief is ze naar ons toe. Doordat ze drachtig was en later een veulen had te lopen, hebben we de eerste tijd niet veel met haar gedaan. Langzaamaan wilde ik toch het mennen met haar gaan oppakken. Toen ik haar destijds gekocht had, werd mij verteld dat ze betuigd was.”

Puur recreatief

“In het begin was ze erg druk en heel huiverig voor de zweep. Nog steeds is het oppassen daarmee, want ze blijft er gevoelig voor. In het tuig bleek ze net zo’n gouden pony te zijn als in de omgang. Als ik eens wat kegeltjes uitzet in een pas gemaaid weiland wordt ze enorm fanatiek. De afgelopen jaren heb ik haar puur recreatief gereden. Heerlijke ritjes over de weg en vaak door uitgestrekte weilanden. Geen marathons of wedstrijden, alleen puur genieten met de kinderen en vriendinnen. Toch bleef bij mij de wens bestaan om tweespan met Romy te gaan rijden. Toen we via marktplaats een nieuwe wagen aanschaften, werd de wens nog sterker.”

Tweespan

“In maart 2021 kon ik eindelijk mijn robuuste, grote, vos Shetland merrie kopen. Sanne was wederom een merrie zonder papier, maar bezat wel het allerbelangrijkste voor mij: een gouden karakter. In het begin was het nog wel eens oorlog tussen beide merries, maar inmiddels zijn ze onafscheidelijk. Met Sanne heb ik heel rustig het mennen opgepakt en vanaf de basis weer begonnen in een enkelspan. Ze had namelijk een aantal jaren op de manege gestaan als lespony voor kinderen. Al snel voelde Sanne erg vertrouwd aan en durfde ik haar met behulp van een ervaren instructeur voor de eerste keer naast Romy te zetten.”

Gouden merries

“Vanaf de eerste dag ging het al ontzettend goed. Romy was in het begin wat meer voorwaarts dan Sanne. Dus heb ik Sanne eerst nog wel wat vaker in enkelspan gereden om haar op eigen benen te laten lopen. Inmiddels is ze een stuk meer voorwaarts geworden en is het echt leuk om te zien hoe ze steeds meer gaan samenwerken als een team. Nog steeds heb ik geen ambitie voor wedstrijden of marathons, maar wil ik puur blijven genieten van alle ritjes in de natuur met mijn gouden merries.”

Tekst: Rianne de Bruin voor Mensport

Foto’s: Privébezit