Jetty: “Ik ging altijd mee naar de menlessen van mijn vader”

Shetlander Janneke

“We hebben Shetlander Janneke gereden, maar ook voor de wagen gehad. Ik vond dat allemaal ontzettend leuk en mijn vader ook. Kinderpartijtjes deden we ook veel, waarbij we met de kinderen en Janneke gingen mennen. Met de tijd kochten we er een Fjord bij. Met Fjord Talmai konden er ook volwassenen mee op de kar. Mijn vader had een mooi rood, blauw, gele kar besteld.”

Uitstappen met Fjord Talmai

“Mijn vader heeft de kar verlengd, zodat we met het hele gezin op pad konden. Ook nam mijn vader lessen op vrijdagavond en ik ging elke vrijdag mee naar les. Na de les mocht ik Talmai altijd uitstappen en leerde ik toen al de basis voor het mennen. Denk aan het vasthouden van de leidsels en zacht in de mond zijn. Dat ging mij aardig goed af, al zeg ik het zelf.”

Echte tuigpaarden

“Een jaar later haalden we Fjord Uzal op uit Texel. In eerste instantie was het de bedoeling om naast het mennen ook te rijden. Talmai vond voor de wagen lopen velen malen leuker. We kwam erachter dat ook Uzal meer plezier haalde uit het mennen. Het zijn echte tuigpaarden en ze stonden dan ook niet veel later samen in het tweespan. Af en toe deed mijn vader dan mee aan een wedstrijd op de manege. Ze hadden hier een minimarathon uitgezet met een waterbak. In het begin was dat best spannend voor de paarden. Maar ze wenden er ook snel aan.”

Texel 

“Uzal en Talmai komen beide van dezelfde fokker op Texel. Dus besloten we een keer terug te keren naar Texel met de paarden en de wagen. Op die manier hebben we Texel verkend. We hebben toen overnacht in een woonboerderij waar ook plek was voor de Fjorden. Dat was een leuke ervaring. We hebben onder andere gereden door de haven over het strand en nog vele andere paden op het eiland. Wat een mooie tijd hebben we gehad.”

Verhuisd

“Vlak daarna zijn we verhuisd naar een ander dorp. De paardjes hebben we gestald op een pensionstalling. Maar we vonden het toch niet een prettige plek. We kregen een mooi weiland aangeboden en daar hebben het helemaal naar onze zin kunnen maken. Ook hebben we daar stallen gemaakt. We kunnen vanuit hier prachtige ritten maken door de omgeving. Daar heb ik veel zin in, maar omdat we  net verhuisd zijn, zal het mennen op een iets lager pitje staan. Dat is ook niet erg, want de paarden staan heerlijk buiten.”

Pech

“We wilden eigenlijk toch wel weer graag een Shetlander erbij hebben. We kochten Gerrit, een Shetlander die lijkt op een Haflinger. Ik was gelijk verliefd. Maar kort daarna overleed Uzal heel plotseling. Gerrit en Talmai stonden er alleen voor. Met Talmai hebben we nog vele mooie ritten mogen maken, tot dat we een ongeluk met hem kregen. De kar bleef namelijk haken achter rood-witte paaltjes. Talmai steigerde. Het lamoen was verbogen en het lichtoog was uitgescheurd. We hadden strotouwtjes bij ons en konden het provisorisch herstellen om terug naar huis te keren. Hierna hebben we niet meer hem kunnen mennen.”

Schapen of toch een nieuw maatje?

“Met de tijd overleed Talmai en was Gerrit alleen over. We hadden contact met een schapenfokker. We kochten vier Hampshire Down schapen. Weer eens wat anders dan paarden en zo hoefde Gerrit niet in zijn eentje al het gras op te eten. Toch was er nog steeds te veel gras voor Gerrit waardoor hij hoefbevangen raakte. Hij kwam er gelukkig goed bovenop. Ik kocht een fijn, licht karretje en een passend tuigje. Gerrit haalde plezier uit het mennen en ik ook. Maar ik merkte wel dat hij een maatje miste. Ik ben gaan zoeken, maar ik wilde heel graag een Shet die op Gerrit lijkt. Uiteindelijk kwam ik Gabriëlla tegen. Ze leek op Gerrit met haar blonde manen en roodbruine vacht.”

Vertrouwen

“Gabriëlla was alleen erg schuchter, maar ik wilde deze uitdaging graag aan gaan. We hebben haar ingeladen en thuis stond Gerrit al op ons te wachten. Hij was zo blij en het klikte meteen tussen die twee. Ze zijn onafscheidelijk. Samen met haar en Gerrit wilde ik gaan wandelen. Maar dat vergde eerst wat tijd, omdat ze zo schuchter was. Beetje bij beetje won ik haar vertrouwen, Ik kon uiteindelijk het halstertouw aanklikken. Na een halfjaar zette ik haar ook buiten zonder halster, want we vertrouwden elkaar eindelijk volledig.”

Afkijken van Gerrit

“We begonnen met het beleren van Gabriëlla voor de wagen. Dat ging prima en het was net alsof ze had gekeken naar hoe wij alles deden met Gerrit. We konden erachter lopen en ze begreep alles. Ze was er helemaal klaar voor. Ze keek nergens voor op of om alhoewel we eerst wel wat voorzichtig waren. In de tussentijd zijn we ook al een keer naar de Veluwe gegaan met beide Shetlanders voor een week. 

Veluwe

Op de Veluwe zijn we met een tweewieler enkelspan gaan rijden. De ene dag spanden we Gerrit in en de andere dag Gabriëlla. Terwijl we de ene pony inspanden liep de ander mee aan een halstertouw. Op de Veluwe in het bos was ik verdwaald met Gerrit. Gerrit was toen erg aan het roepen naar Gabriëlla. Ik kreeg hem bijna niet omgekeerd om terug te lopen. Gelukkig kreeg ik hem tot stilstand en konden we omkeren. Hij besloot toen om het juiste pad weer op te rennen en kwam zijn maatje Gabriëlla weer tegen.”

Tweespan

“Ik heb besloten om met deze twee Shetlanders in tweespan te gaan rijden. Op die manier kan ik ze tegelijkertijd trainen en kunnen ze altijd samen mee. In het begin ging het wat moeizaam, maar nu gaat het al stukken beter. Ik heb zelf ook een opfris lesje gehad, zodat ik mijzelf ook kan verbeteren. Met wat we al wisten en alle nieuwe vaardigheden kunnen we weer volop aan de slag. We worden met de dag beter. Ik kijk uit naar de ritten die nog gaan komen. En misschien dat we nog een keer aan een wedstrijd mee doen.”

Tekst: Rianne de Bruin voor Mensport

Foto’s: Privébezit