Mariska Vermeulen: “Door het mennen kan ik paardensport blijven beoefenen”

Mariska en haar man verhuisden 8 jaar geleden van Nederland naar Duitsland, waar ze genieten van de rust en de ruimte. Ze maakten er hun droom waar, doordat de paarden aan huis staan en ze meer dan genoeg grond bezitten. Haar inmiddels vijftienjarige Dev verhuisde mee en Mariska kocht er een maatje bij. “Ik was nooit een grote fan van Shetlanders, maar het zijn wel hele handige gezelschapsdieren”, vertelt Mariska. Uiteindelijk kwam Obélix, een mooi en vrij grote Shetlander.

Shetlander kwaaltjes

“Hij was ontzettend mooi, maar had wel de typische shetlander kwaaltjes. Hij werd snel te dik en was gevoelig voor hoefbevangenheid. Ik besloot daarom wat met hem te gaan doen, om zijn conditie en gewicht op pijl te houden. Een vriendin van me is actief binnen de mensport, dus ik besloot om Obélix in te spannen.”

Ondertussen werd het rijden met Dev pijnlijker voor Mariska. Ze besloot hem daarom steeds meer rust te geven. Met Obélix genoot ze ondertussen van veel buitenritten. “Ik kon Obélix helemaal alleen inspannen. Hij was heel relaxed en ik kon lezen en schrijven met hem. Het knaagde wel aan me, dat Dev met pensioen ging. Hij was eigenlijk nog veel te jong om stil te staan, maar rijden lukte gewoon niet meer. Hem verkopen vond ik trouwens ook geen optie. We hebben hier grond genoeg, dus hij kwam niets te kort.”

In januari 2022 werd Obélix kreupel. “Ik had al een goed management voor hem ontwikkeld en hij kreeg genoeg beweging, maar hij werd steeds slechter. Uiteindelijk bleek er al veel schade in zijn hoefgewricht te zijn. In maart besloot ik hem te laten gaan, het was zo geen leven meer voor hem. Als ik eraan terugdenk word ik nog steeds erg verdrietig. Op het eind kon hij niet meer liggen en als hij uiteindelijk lag, kon hij niet meer opstaan.”

YouTube filmpjes

Nadat Mariska afscheid nam van Obélix, ontstond er een groot gat. “Uiteindelijk besloot ik Dev voor de wagen te zetten. Al is zo’n groot paard natuurlijk wel een ander verhaal dan een Shetlander. Maar ik dacht: ‘Ik ga het gewoon proberen’. Ik begon met lange lijnen en leerde hem door middel van YouTube filmpjes de beginselen.” Uiteindelijk komt natuurlijk het moment dat hij voor de wagen moet. De eerste keer kan je maar één keer doen, en ik wilde graag dat dat goed ging. Ik kwam daarom uit bij Arjen Holties.”

Mariska vertelde hem wat haar doel met hem was: “Gewoon, lekker naar buiten en wat dressuurmatige trainingen. Zolang het veilig zou zijn, was ik allang blij.” Na 3,5 week belde Arjen al op. “Hij zei: ‘Ik denk dat hij goed genoeg is om naar huis te komen’. Zodoende ga ik ook met Dev op pad. Hij is omgeschoold van rijpaard naar menpaard, en hij vindt het fantastisch!”

Zelfstandigheid

Omdat Dev een stuk groter is dan Obélix, kan Mariska niet alleen met hem op pad. “Voordat ik van de koets af ben en naast hem sta, is het waarschijnlijk al te laat. Daarnaast kun je onder het zadel vaak omrijden als je groot verkeer tegenkomt, maar met de koets is dat een heel ander verhaal. Dat mis ik soms wel hoor, de zelfstandigheid. Met Obelix ging ik overal zelf naartoe en dat gaat nu niet meer. Ik rijd Dev nu dressuurmatig thuis en als mij man mee kan maken we ook buitenritten. Ik voel me helemaal thuis op de koets, maar je had me tien jaar geleden niet moeten vertellen dat ik zou gaan mennen. Ik had je dan echt uitgelachen, haha!”

Of Mariska nu toch een voorkeur heeft voor Shetlanders? “Nee, dat niet. Obélix was geweldig, maar het verdriet rondom zijn hoefbevangenheid wil ik niet meer. Het lijkt me wel leuk om een extra pony aan te schaffen als Dev te oud wordt voor het werk. Maar dan liever eentje van ongeveer 1.30m, zodat ik wel weer zelf op pad kan!”

Bron: MenSport, overname zonder toestemming via info@mensport.nl niet toegestaan