Lysanne de Groot: “Selectie NK was de kers op de taart”

zo 19 nov., 15:15 Sport

Lysanne de Groot heeft twee jaar gewerkt op Texel bij Jan Plezier, waarbij ze mende met trekpaarden. Doordat ze haar knie kapot heeft gehad, lukte het rijden niet meer goed waardoor ze meer ging mennen. Ze ging van de trekpaarden naar de Shetlanders. “Van het ene uiterste naar de andere dus. Maar dat komt omdat ik altijd een Shetlander met Sulky wilde hebben”, vertelt ze enthousiast. In de afgelopen drie jaar is ze intensief marathon gaan rijden, waar ze veel plezier uit haalt.

Toet, Komeet en Storm

“Twaalf jaar geleden heb ik een Shetlander gekregen. Diegene had hem in een dronkenbui gekocht op de Zuidlaardermarkt. Alleen hij ging verhuizen en had geen land, dus moest Toet weer weg. Op die manier kwam Toet bij mij toen hij net één jaar oud was. Toen Toet oud genoeg was, ben ik met hem gaan mennen en hebben we veel beleefd. Toen ik zag dat ringsteken ook mogelijk was, wilde ik dat graag proberen. Alleen met z’n tweeën op de sulky was te klein en ook te zwaar voor de pony. Er is toen een vierwielig wagentje gekomen en toen kon ik ook marathon gaan rijden. Mijn eerste impuls marathon was op Texel en dat vond ik geweldig, dat ik het ben blijven doen.”

In 2019 kwam er een tweede Shetlander bij, de hengst Komeet. “Ik dacht dat het een leuke match zou zijn, maar het hoogteverschil tussen Toet en Komeet was te groot. Komeet kocht ik als drieën halfjarige pony en heb ik zelf beleerd en opgeleid. We hebben wat marathon competities in Friesland gereden. Toen we een samengestelde wedstrijd gereden hadden, kwam ik erachter dat ik werd afgestraft op mijn punten met Toet in de dressuur, omdat Komeet veel beter kon lopen. Ook lukte het hem niet om Komeet goed bij te houden in de marathon. Daarom kocht ik vorig jaar een derde pony erbij, namelijk de ruin Storm. Een kruising tussen een Shetlander en Welsh en rond dezelfde hoogte als Komeet met een Roan kleurtje. In eerste instantie twijfelde ik heel erg, maar besloot ik de wilde gok te nemen. Mijn vrienden Sietske en Paskal steunden mij hierin en hebben mij geholpen Storm in tweespan te zetten.”

Lysanne met Komeet en Storm - Foto: Werkhoven Fotografie

Debuut samengesteld

“We zijn gaan rijden en het ging zo goed. Ik merkte wel dat het nieuw was voor Storm, maar hij deed het goed. Nadat ik hem een week had hebben we gelijk onze eerste indoor gereden in Tolbert. Dat ging goed en het ging voor mijn gevoel zo hard. Er zit zeker power in dit span. Gedurende de winter hebben we veel getraind en kilometers gemaakt. Dit outdoor seizoen maakten we ons debuut in de samengestelde wedstrijden. Ook dat ging met succes en ik moest van anderen een doel stellen. Ik wilde mij selecteren voor het NK en dat lukte, want we selecteerden ons als eerste. Dat was de kers op de taart in zo’n korte tijd. Helaas legde ik op het NK zelf te veel druk. Mijn vriend stond vaak achterop, maar door zijn werk kon hij niet altijd mee. Ik trainde veel bij Sietske en we hebben veel gewerkt aan de dressuur. Daar moesten we onze punten mee gaan halen. Op het NK stond mijn vriend weer achterop, maar die had de ontwikkeling van ons niet meegemaakt. Daardoor voelde het niet helemaal als team en werkten de pony’s ook minder goed samen. We reden wel onze beste dressuurproef van het seizoen, maar de punten vielen tegen. De vaardigheid was een technisch parcours en dat ligt mij goed. Alleen het voelde niet alsof ik zelf achter het stuur zat. We wilden het te goed doen waardoor we rustig reden en een pechballetje hadden. Dus ik wilde de marathon gaan knallen, maar ik vergat een poort te rijden. Daar kwam ik net voor de finish achter. Dat was erg zuur. We zaten in een mooie, stijgende lijn. Helaas kan het niet altijd goed gaan, het is dan alleen jammer dat het net op het NK misging. We hebben er veel van geleerd.”

Foto Ymke Slump Fotografie

Tandem of toch tweespan?

“We zijn nog maar korte tijd bezig, dus Komeet en Storm moeten nog wat meer een span worden. Wel merk ik dat het elke wedstrijd een stapje beter gaat. Mijn span valt altijd wel op tussen de andere spannen. Komeet heeft een dikke hals en echt body, terwijl Storm een mooi hoofdje heeft. We zijn nog steeds op wedstrijd aan het touren, want ik weet dat er nog veel meer in zit. Onze volgende wedstrijd is indoor Roden en afgelopen wedstrijd was Nijkerk. Dat was wel grappig, want de inschrijving was niet helemaal gelukt waardoor ik op de wachtlijst was geplaatst voor dubbelspan. Daar baalde ik wel van, maar ik zag dat ze op FB nog plek hadden voor tandem. Met het gekke idee besloot ik mij op te geven voor tandem, dan kon ik alsnog meerijden. Komeet had wel eens in tandem gestaan, maar Storm nog nooit. We gingen het gewoon proberen. Ik had indoor IJsselmuiden nog om te oefenen. Daar ben ik rondgekomen en heb ik het grootste plezier gehad. Zelf heb ik nog weinig ervaring met tandem, dus vond ik het lastig ze tussen de hindernissen door te krijgen. Ik kreeg tips van Sietske en de tweede ronde ging al wel beter. We hebben veel gelachen. Gelukkig kon ik in Nijkerk toch tweespan starten en dat vond ik wel fijn. Ik ga zeker tandem meer oefenen, want het is wel erg leuk en dan gewoon nog een keer proberen als het iets meer bevestigd is.”

Foto: Ymke Slump Fotografie

Band

“Mijn kleine pony Toet die vanaf zijn eerste jaar al bij mij is, heb ik besloten te verkopen met pijn in mijn hart. Ik heb altijd gezegd dat hij bij mij zou overlijden, maar ik deed weinig met hem nu ik Komeet en Storm in tweespan heb. Toet begon zich erg te vervelen, omdat hij altijd had gewerkt. Hij werd ongelukkig en toen heb ik de knoop doorgehakt om hem te verkopen. Ik had hem al twaalf jaar, dus het was een moeilijke beslissing. Maar hij is naar een gouden huisje gegaan drie weken geleden en staat daar in tweespan. Hij krijgt alle aandacht die hij verdient en er wordt weer wat met hem gedaan. Dat is mooi om te zien. Wat mijn toekomstplannen met Komeet en Storm zijn, weet ik nog niet zeker. Dit omdat ik mijn groot rijbewijs heb gehaald en ga zien wat er op mijn pad komt. In ieder geval hoop ik weer een mooi outdoor seizoen te gaan rijden en alles eruit te halen wat erin zit. Ik wil heel graag volgend jaar weer meerijden op het NK om dit weer over te doen. Ik vind het mennen bijzonder, want je doet alles met leidsels, stem en zweep. Met weinig dingen, kun je doorgeven wat je wilt. Je creëert een andere band met ze en ze weten altijd precies wie er op de bok zit. Dat horen ze aan de stem en de manier waarop de leidsels vastgehouden worden. Dat is toch bijzonder.”

Foto: Werkhoven Fotografie