‘Bronzen’ U25-menster Lisanne van Meerten en haar Justine: two-of-a-kind

Lisanne ging mennen, zo’n zeven jaar geleden, omdat haar pony Justine te groot voor haar werd. “Justine is maar 1.36m en dan komt het moment dat je er niet zo mooi meer op past, best snel. Ik had haar al vanaf mijn tiende; we waren allebei gek op springen. We pasten (en passen) wat betreft karakter goed bij elkaar, allebei lekker fanatiek. Maar ja, toen zou ze worden verkocht. ‘Dat gaat niet gebeuren!’, dacht ik. Ik wilde haar niet kwijt, en dus besloot ik met haar te gaan mennen”, vertelt de 23-jarige student HBO Verpleegkunde.

Doordouwer

De vosmerrie had nog nooit voor de wagen gestaan, en niemand had er vertrouwen in dat ze dat zomaar even zou gaan doen. “Ze is een echte merrie, een beetje een doordouwer. Je moet haar aan jouw kant krijgen, anders zet ze haar hakken in het zand. Omdat ik wel van een uitdaging houd, hebben we haar zelf betuigd. Mij kende ze immers; we vertrouwen elkaar. Ik zal niet zeggen dat het gemakkelijk ging, maar ze kreeg er lol in. We trainden vooral voor de indoor marathons, dat paste ook mooi bij ons, dat fanatieke.”

Hetzelfde karakter

Totdat Lisanne besloot dat ze méér wilde dan alleen de indoor wedstrijden. “En dan moet je ineens dressuur rijden … Dat is andere koek dan gas en go! Het werd zeg maar een hele opgave om Justine netjes te laten lopen. Ik riep begin dit jaar de hulp in van Anne Zaayer. Ze woont niet ver bij ons (Lisanne woon in Lienden, red.) vandaan. Naast het feit dat Anne heel goed is in het mentaal coachen, is het ook handig dat ze zelf een pony heeft gehad met hetzelfde karakter als Justine.”

Terug naar de basis

Anne is eerst een paar keer achter Justine gaan zitten om haar aan te voelen en te bekijken hoe ze de training zou gaan opbouwen. “We moesten helemaal terug naar de basis: het ontspannen lopen, en daarbij een mooie aanleuning zien te bereiken. Door heel hard te werken is Justine’s hoofd-halshouding enorm verbeterd en heb ik aardig controle gekregen over haar tempo, stelling en buiging.”

Hulp van Anne Zaayer

“Het was fijn dat Anne er ook bij kon zijn in Kisbér-Ászár”, blikt Lisanne terug. “Het begeleidingsteam is fantastisch en zonder hen was het kampioenschap niet zo geweldig verlopen. Maar met hen had ik pas twee keer getraind, terwijl Anne ons door en door kent. Ook tijdens de wedstrijden voorafgaand aan het EK heeft Anne me geholpen tijdens het losrijden. Dat gaf ook nu weer veel vertrouwen voordat we de ring in gingen.”

Teamspirit

We weten inmiddels hoe het afliep: Justine liep als nooit tevoren en Lisanne zag zichzelf terug op een derde plek na dit eerste onderdeel. “Het was natuurlijk een geweldig uitgangspunt voor de dagen die zouden volgen. In de marathon en de vaardigheid werden we zesde en dat betekende dat we onze bronzen positie vasthielden. Als je in de aanloop naar het EK had verteld dat we op het podium zouden eindigen, zou ik je uitgelachen hebben. Afgezien van de uitslag was het verder ook één groot feest daar. Zo gezellig, er was zo’n enorme teamspirit!”

Indoor marathons

Justine heeft na Hongarije vakantie gehad; Lisanne heeft de merrie een week geleden weer opgepakt. “We gaan nu rustig aan opbouwen naar het indoorseizoen, om weer deel te kunnen nemen aan de indoormarathons. En dan wie weet volgend jaar het WK… Het zou geweldig zijn om daar bij te zijn. Voor Justine wordt dat dan haar laatste kampioenschap. Ze is dan negentien, een mooie leeftijd om alleen nog maar te doen wat ze echt leuk vindt, zoals bosritjes maken en – als ze goed te pas is – indoors lopen.”

Opvolger van Justine

Inmiddels is Lisanne wel op zoek naar een opvolger. “Vorig jaar heb ik een mooie zwarte jaarling pony gekocht, echt een black beauty. Helaas is die pony totaal niet gegroeid het afgelopen jaar. Hij blijft te klein en dus wordt hij verkocht. Wat ik zoek is een D-pony van een jaar of vijf, zes, zodat ik er meteen mee aan de slag kan. Bij deze een oproep: wie heeft er zo’n pony staan voor een talentvolle en ambitieuze jonge menner??