Afbeelding
Livado Fotografie

Zon en regen wisselen elkaar af op SWM Eersel

Sport

Afgelopen weekend werd de samengestelde wedstrijd in Eersel verreden. Zon en regen wisselden elkaar af op het terrein van PCK. Zaterdag was de aftrap voor de dressuur en vaardigheid, waarop zondag alle remmen los mochten in de marathon.

Dressuur

De terreinen voor de dressuur en vaardigheid liggen op zo’n anderhalve kilometer van het hoofdterrein af. Zelfs voor de vroege starters scheen de zon al heerlijk en schitterde boven de grasbanen van de twee aangelegde ringen. Achter de ringen kon je prima losrijden en was er voor iedereen voldoende ruimte om zich voor te bereiden op zijn of haar proef. De hoogste dag score was voor Renate Provoost met haar enkelspan pony in de klasse Z. De jury’s waren het aardig met elkaar eens wat de combinaties op deze dag betrof. Voor de deelnemers werd dit als erg prettig ervaren, doordat er niet ver uit elkaar gepunt word, vorm je een duidelijk beeld voor de rijders en kan er gericht getraind worden naar de volgende wedstrijd.

Vaardigheid

Tussen de dressuurringen en de vaardigheid was een parkeerterrein voor bezoekers gecreëerd. Daartussen lag nog een losrijd ring voor de vaardigheid, waardoor beide onderdelen in alle rust verreden konden worden. Er lag een prachtig parcours met lange lijnen, met af en toe wat scherpe wendingen. De uitdaging lag in de rust bewaren en één tempo te pakken, door te jagen werden de wendingen verradelijk, daar deze veelal schuin gezet waren. De tijd was ruim genoeg om te kunnen halen, dus in veel rubrieken kon de dubbel 0 genoteerd worden. Na deze twee onderdelen was het Marion Hanegraaf in de rubriek enkelspan paard klasse M, die met de minste strafpunten op de boek, naar dag twee kon kijken.

Laatste (marathon) dag

Na de zeer geslaagde feestavond op zaterdag, waarin Rucphense zanger Frank Vissers zijn zangkunsten vertoonde, begon de ochtend voor veel combinaties toch wel een beetje met kleine oogjes. Op een naastgelegen weiland waren de veterinaire controles en de start van traject A en B. Vrolijkheid alom en de saamhorigheid was weer groot! Bijzonder om te zien hoe een vergeten vliegenspray, een verloren kalkoen, vergeten stopwatch of emmer met elkaar gedeeld en uitgeleend wordt. Door middel van verschillende poorten was alles duidelijk opgesteld en wederom voorzien van hulpvaardige vrijwilligers. De hindernissen waren hetzelfde als de voorgaande jaren, daar het op het terrein van PCK om vaste hindernissen gaat. Een gezellige tent waar drankjes en lekkers te verkrijgen was, was centraal opgesteld in het midden van het terrein. Dit zorgde ervoor dat ook het onmisbare publiek het aan niets ontbrak. Na een drukkende ochtend, barste er ’s middags een heuse hoosbui los en lag er een flinke uitdaging voor de nog te rijden combinaties.

(te) hoge verwachtingen?

Onder een groot aantal deelnemers werd er volop gepraat over het hoge inschrijfgeld. Dit vooraf aangekondigde bedrag bij inschrijving, lokte de verwachting dat deze beginnende wedstrijd, tussen alle grote wedstrijden die al tientallen jaren achtereen gegeven worden, wellicht al aanpassingen had kunnen realiseren? Het aantal sanitaire voorzieningen was niet uitgebreid met douche cabines, waardoor alle deelnemers nog steeds enkel van de douches van PCK gebruik kon maken. De campingplaatsen hebben geen duidelijke ‘afzetting’ gekregen en daardoor was voor de één de ruimte net te klein, waar vervolgens een ander dubbele plaatsen innam. Het ontbrak aan verlichting op het campingterrein, wat ’s avonds en ’s nachts als erg onhandig werd ervaren. Stal Smits had dit jaar een beperkt aantal campingplaatsen en meerdere stallen aangeboden. De dieren stonden daar voortreffelijk in een dik pak stro en er waren keurige afspraken gemaakt. Helaas waren er ook campinggasten met een standplaats op PCK, waarvan hun dieren op Stal Smits stonden, anderhalve kilometer verder. Dit bleek in de praktijk lastig, door de tijd die de afstand inneemt, kan je minder naar je dier dan je zou willen. Over de locatie PCK niets dan lof. Het grote aantal enthousiaste vrijwilligers verdient ook een flink compliment. Voor dag en dauw waren deze aanwezig om het voor de ruim 90 deelnemers zo goed mogelijk te laten verlopen, chapeau! Met de laatste regendruppels op zondagavond, vertrokken tot slot ook de combinaties opgeruimd en wel van de terreinen. Moe maar voldaan kijken we weer uit naar de zevende editie van Paardendagen Eersel in de zomer van 2024.

Geschreven door A. de Frel.

‘Bron: MenSport, overname zonder schriftelijke toestemming via info@mensport.nl en bronvermelding niet toegestaan