Afbeelding
Theo ten Brinke

Elise: “Ik hoop Dutch langzaamaan verder te kunnen opleiden tot het hogere niveau”

Sport

Elise Borgstijn maakte haar debuut in Neerijnen met haar vijfjarige Welsh NWR. Op het tweedaagse event reed de menner mee in de samengestelde wedstrijd. “Dutch kan best rillerig en kijkerig zijn, maar het ging boven verwachting goed.”

Van Bels naar Welsh

Als dertien jarig meisje kwam Elise op de manege voor het eerst in aanraking met het mennen. “Op de manege waar ik destijds onder het zadel reed, stond een oudere man met een Belgisch trekpaard. Hij kon wel wat hulp en gezelschap gebruiken met het mennen. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Na een aantal keer meerijden, kreeg ik de leidsels in handen gedrukt en vanaf dat moment was ik verkocht aan het mennen. Als vijftienjarige haalde ik mijn koetsiersbewijs bij ‘Onder de Kastanje’ en ging ik met de eigenaar van het Belgisch trekpaard mee. We maakten huifkarritten, sleepten bomen uit de bossen voor natuurbeheer en ‘jaagde’ over een ouderwets ‘jaagpad’ boten met toeristen van A naar B.”


Elise met Dutch - Simone Karis

Eerste eigen pony

Elises ouders hebben niets met paarden, dus toen ze achttien werd, kocht ze haar eerste eigen pony. “Dat was een Welsh pony, namelijk Waterland’s Azia. Daarbij werden ook gelijk de nodige spullen aangeschaft en met de koop van Azia ontstond ook de liefde voor het Welsh pony ras. Voordat ik er erg in had, liepen er zes Welsh pony’s in de wei. Na enige ervaring op gedaan te hebben in het enkelspan mennen, maakte ik al snel de overgang naar het tweespan. Na verschillende combinaties te hebben geprobeerd, was ik met Zwanehoef’s Kato en Zwanehoef’s Kabibe succesvol tot in de Z-dressuur. Die pony’s waren ook wel bekend als Brownie en Bibi. We werden zelfs opgenomen in het perspectieventeam. Ik heb toen erg veel geleerd van de trainingen van Ad Aarts en Mark Weusthof.”


Elise met Dutch - Cornel van der Ven

Debuut SWM

“In 2019 werd bij mij een aandoening aan mijn handen vastgesteld, wat mij erg belemmerde in het mennen. Om een beetje serieus mee te (blijven) doen bij het tweespan pony’s moet je toch al snel drie of vier pony’s in training hebben. Dat ging voor mij niet meer. In het jaar dat Corona uitbrak, maakte ik de keuze om mijn tweespan pony’s te verkopen en de overstap te maken naar het enkelspan. Ik kocht twee grote Welsh NWR pony’s, namelijk een jonge pony voor in de wei en een oudere pony om gelijk mee aan de slag te kunnen. Het was best even wennen om van twee van die kleine krachtpatsers naar een grotere pony te gaan.” Met de oudste pony heeft Elise de afgelopen twee jaar veel kilometers kunnen maken. De beurt is nu aan de inmiddels vijfjarige Bijsterhof’s Diana, of beter bekend als Dutch. “Ze pakt het werk ontzettend goed op en waar ze thuis soms best een rilbil kan zijn, heeft ze me afgelopen weekend in Neerijnen echt verbaasd met haar koelheid tijdens haar eerste SWM”, vertelt Elise trots. 


Opleiden en uitdaging

Volgens Elise is het leukste aan de mensport het opleiden van de pony’s. “Een pony van jongs af aan hebben en opleiden tot een brave, betrouwbare menpony vind ik het mooiste wat er is. Voorlopig ligt alle focus op Dutch, maar ik kan niet wachten om ook weer het avontuur met mijn nieuwe opvolger aan te gaan wanneer het zo ver is. Die mag nu eerst nog heerlijk genieten van de wei. Daarbij wil ik zelf ook graag uitgedaagd worden en mij verder verdiepen in de mensport. Ik ben dan ook gediplomeerd meninstructrice en jurylid. Daarnaast ben ik bijna klaar met mijn opleiding tot parcoursbouwer. Daarna zien we wel weer wat er op mijn pad komt.”

Bron: Mensport & Showpaard, overname niet toegestaan zonder toestemming via info@mensport.nl

Foto’s: Theo ten Brinke, Simone Karis & Cornel van der Ven