Patrick wint zilver in B-dressuur op Hippiade: “Rhoswen is gelijk aan op wedstrijd”

Enkelspan

“Ik ben opgegroeid van huis uit met de Welsh pony. Volgens mij kon ik eerder pony zeggen dan papa of mama. Mijn vader had in 1976 al Welsh pony’s en reed daar ook aangespannen mee. Mijn opa had tuigpaarden waar mijn vader ook wel mee reed. Zodra het kon, ging ik mee naar wedstrijden en hielp ik met trainen. Ik heb ook nog een poosje bij Lambertus gewerkt met de tuigpaarden en op een africhtingsstal waar ze veel menden. Zo heb ik van alle takken in de mensport wat kunnen proeven en heb ik zelf de keuze gemaakt om samengesteld te gaan rijden. Mijn voorkeur heeft ook enkelspan rijden, want ik ben al vaak gevraagd waarom ik geen tweespan ga of wil rijden. Enkelspan trekt mij toch het meeste, het brengt namelijk ook een stukje moeilijkheid met zich mee. Je moet één pony hebben die alle onderdelen kan rijden in de samengestelde wedstrijd. Dus dat de pony de ene dag een nette dressuurproef kan lopen en de volgende dag zich inzet om in de marathon de snelste tijd te lopen. Je moet als het ware een uniek beestje hebben en dat is best een uitdaging. Daarnaast vind ik het leuk om één op één met een pony bezig te zijn. Dan krijg je toch een bijzondere verbintenis tussen menner en pony. Met tweespan moet je je aandacht al verdelen over beide en als je op niveau wilt rijden, heb je vaak ook nog een derde pony erbij voor een bepaald onderdeel. Ik vind het heerlijk om een pony te trainen en naar je hand te zetten, zodat hij voor je door het vuur gaat op alle drie de onderdelen.”

Nood

“Ik ben vorig jaar begonnen met onze merrie Rhoswen uit eigen fokkerij. Het was meer uit nood, omdat mijn vorige zelfgefokte tienjarige ruin een afwijking bleek te hebben. Daardoor moesten we hem alle minuut uit de sport trekken, want hij was daar niet meer geschikt voor. Ik ben toen serieus op zoek gegaan naar wat anders en ook lijntjes uitgezet. Ik had een paar wensen waar de pony aan moest voldoen, maar ongeacht de kosten konden we de pony niet vinden. We hadden Rhoswen uitgeleend aan mensen in het noorden die ons hadden benard om de pony zadelmak te maken en onder het zadel uit te brengen. In de coronatijd hebben ze haar uitgebracht in de dressuur, het springen en de cross. Dat ging erg goed, maar aan die samenwerking kwam een einde. We kregen de merrie terug en bij ons liep ze in eerste instantie alleen op het land. Ik wilde Rhoswen gaan verkopen, zodat ik een nieuwe men pony kon kopen. Ik had haar als driejarige meegehad naar de exterieurkeuring aan de hand en ze heeft best wat gewonnen. Maar het voelde net alsof ze het niet voor mij wilde doen en ze er geen plezier in had, het voelde meer alsof ze het moest doen. Daarom vond ik haar niet geschikt voor de samengestelde mensport. Toch hebben we besloten haar voor de wagen te spannen, aangezien we geen andere konden vinden en mensen vroegen waarom we haar niet inspanden. Dat hebben we laten doen door Marijke Hamming, aangezien we daar zelf geen tijd voor hadden. Die had haar binnen een week voor de kar te lopen en heeft haar daarna nog enkele weken gehouden om haar door te rijden. Toen hebben we de merrie naar huis gehaald en heb ik zelf het mennen opgepakt.”

Patrick met Rhowsen - Madelief van de Put

Debuut samengesteld & districtskampioenschap

“Dat pakte goed uit, want vorig jaar hebben we voornamelijk dressuur en vaardigheid gereden en in de winter indoorwedstrijden om ervaring op te doen. Ik wilde haar ook laten zien dat er meer is dan alleen netjes aangespannen door de proef heen lopen, maar dat ze ook gas moet en kan geven in de marathon bij de hindernissen. Vorig jaar deden we ook mee aan het districtskampioenschap in de dressuur en toen werden we reservekampioen. We zijn naar de Hippiade gegaan en mochten daar ook de zilveren medaille in ontvangst nemen. Afgelopen winter hebben we enkele indoormarathons gereden om haar ervaring op te laten doen in de hindernissen. In het voorjaar pakten we de dressuur weer op. Ze liep toen niet naar mijn zin en ik heb samen met mijn instructeur Richard een plan gemaakt voor lessen. Rhoswen is een goede merrie, maar ik moest zelf weer de feeling en afstemming met haar krijgen. Daar zijn we aan gaan sleutelen en doelen gaan stellen. Als het gevoel goed was, wilden we ook dit jaar weer mee doen aan het districtskampioenschap dressuur en vaardigheid en eventueel ons debuut maken in het samengestelde districtskampioenschap in Haaksbergen. Ons debuut in de samengestelde wedstrijd hebben we gemaakt en we werden vierde. Daar was ik erg blij mee. Daarna zijn we ook dit jaar weer gestart op de districtskampioenschappen dressuur en vaardigheid in Neerijnen. In de vaardigheid werden we zede en kampioen in de dressuur. We mochten dus voor beide onderdelen naar de Hippiade.”

Vaardigheid

“We waren vorig jaar reservekampioen, dus wilden we kijken of we het nog een stapje beter konden doen. Ze begon thuis heel fijn te lopen, maar het is wel een echte Welsh merrie die af en toe haar nukken heeft. Al is ze op wedstrijd heel anders dan thuis. Op wedstrijd kijkt ze rond, is ze rustig met aanspannen en vanaf de eerste vijf meter is ze aan. Ze loop dan zo fijn en ontspannen, terwijl ze thuis echt een draak kan zijn. Ze denkt dat ze extra haar best moet doen voor al die mensen die naar haar kijken als het ware. We moesten eerst de vaardigheid rijden en daarna de dressuur, dat is niet het meest ideale. Ik had de vaardigheid het hele jaar nog niet foutloos kunnen rijden, maar deze keer ging het fijn. We hadden een schema opgesteld en dat betekende dat ik bij poortje tien rond de 65 seconden moest zitten en zeker onder de 70 seconden, anders haalden we het niet binnen de tijd. De eerste zes poortjes gingen heel goed en daardoor ging ik genieten en vergat ik te rijden. We zaten op 72 seconden bij poortje tien, dus het gas moest erop. Ze bleef goed stuurbaar en wendbaar. Alle ballen bleven liggen, maar we kwamen net twee seconden te kort. Dat was erg jammer, maar voor ons was het al een pluspunt dat alle ballen waren blijven liggen.”

Patrick met Rhowsen - Dieneke Dijkhuis

Dressuur

“Ons doel was om in de dressuur goed te presteren. In het losrijden liep ze heel fijn en was ze bij de les. De eerste proef wonnen we met 213 en 216,5. In de finaleproef was ze wat heter met het losrijden, want het was niet ideaal in de kleine ruimte met veel aanspanningen. Er reden ook tweespannen en grote paarden, die druk kan Rhoswen niet goed aan. Ze begint het dan spannend te vinden en ze werd dus ook sterk en heet. Gedurende de proef konden we dat niet kwijtraken, dus het ging een stuk minder fijn. We werden in de finaleproef vierde van de vijf. In het eindklassement werden we opnieuw reservekampioen. Dan kun je wel balen dat je er zo dichtbij zat, maar ik ben wel tweede van Nederland. Daar ben ik heel blij mee, vooral als je kijkt hoe het dit voorjaar liep. We gaan kijken wat haar capaciteiten zijn en hoe ver we kunnen komen. Ik weet niet of we beide met elkaar als combinatie goed genoeg zijn voor het hogere werk. Dit jaar is onze laatste wedstrijd bij onze eigen club in Hengelo. In de winter train ik haar door en dan hopen we volgend jaar wat vaker te starten. Wellicht dat we dan weer naar de Hippiade mogen in een hogere klasse in de dressuur en vaardigheid. Het zou ook heel leuk zijn als we ons kunnen plaatsen voor het NK samengesteld.”

Bron: Mensport & Showpaard, overname niet toegestaan zonder toestemming via info@mensport.nl

Foto’s: Madelief van de Put & Dieneke Dijkhuis