"Jeannetje was een echte schoolmaster"
De Welsh-schimmelmerrie Jeannetje stond aan de basis van de mencarrière van Rodinde Rutjens en Sam Couwenberg. Ze was eigenwijs, wist precies naar wie ze moest luisteren (niet naar volwassenen, wel naar kinderen), bracht de jonge dames altijd veilig thuis en liep bij de juiste instructie de sterren van de hemel. Begin februari overleed deze even geweldige als betrouwbare pony, ze werd 29 jaar oud.
Jeannetje met paspoortnaam: Ekschips Jeannette (v. Nachtegaal Ambassador) kwam met dressuuramazone Robbin Bergh vaak bij de familie Rutjens om de rijbaan te gebruiken. Jeannetje was mooi om te zien en presteerde bovendien goed. Toen Robin te groot voor haar werd, verhuisde ze naar de familie Rutjens. “Ik was toen vijf jaar oud en had een tweespan Shetlanders. Het was de bedoeling dat ik met Jeannetje onder het zadel zou leren rijden en later eventueel aangespannen”, vertelt Rodinde. Bij de aanschaf was Jeannetje nog niet betuigd. Rodinde reed Jeannetje dressuurmatig onder het zadel maar kwam er al snel achter dat ze springen leuker vond. Jeannetje had veel uitstraling en veroverde daarmee menig hart, maar springen kon ze niet. “Ze sprong gewoon door de hindernis heen, maar was daar dan niet van onder de indruk. Daarom ging ik met Jeannetje aangespannen verder. We kochten er een andere pony bij. Het was lastig om net zo’n pony als Jeannetje te vinden. Ze kon namelijk ontzettend goed lopen voor zo’n kleine pony.”
Silver en Kay
Uiteindelijk maakten Silver, liep voorheen in het vierspan van Tinne Bax, en Kay het span compleet. Rodinde beleefde een geweldige tijd. “Ik kon alles met ze en deed de gekste dingen. Ik kan me bijvoorbeeld nog herinneren dat we in de sneeuw een deur achter de pony’s hebben gehangen. Daar stond dan een kastje op en dan ging ik sleeën. Dat ging natuurlijk fout en dan braken de pony’s los, maar ze kwamen altijd bij me terug. Ik wist dat als ik wat met ze ging doen, het altijd goed kwam. Toen ik van een van mijn springpony’s viel en mijn been brak, ging ik na de revalidatie als eerste op Jeannetje zitten. Daarna ging ik pas weer op mijn springpony. Dat vertrouwen was er, altijd.” Jeannetje was om te zien een echte merrie, maar niet in de omgang. “Ze reageerde bijvoorbeeld nooit op hengsten en was super betrouwbaar. Jeannetje zit diep bij me. Met haar heb ik de gekste dingen beleefd en mijn eerste wedstrijden gereden. Ik kijk met heel veel plezier terug op die tijd.”
Jonge menners
Rodinde reed haar eerste wedstrijd met Jeannetje toen ze tien jaar was. Ze moest dispensatie aanvragen, waarna er gekeken werd of ze bekwaam genoeg was voor de wedstrijdsport. “Voor mij was het heel normaal om met dat tweespan te rijden. Dat deed ik al sinds mijn vijfde. Daarnaast was ik al met Jeannetje naar Horse Event geweest en we hadden al de nodige avonturen beleefd.” Rodinde kreeg groen licht en promoveerde elk jaar één klasse. "Door dat span, waarin Jeannetje onmisbaar was, ben ik gekomen tot waar ik nu ben." In de zomer van 2011 verhuisde Jeannetje na lang aandringen van Erik Couwenberg naar zijn dochter Sam. “Ik maakte toen de overstap naar de grotere pony’s en we wisten dat Erik veel interesse had in Jeannetje. Zij vertrok daarom als eerste.” Kay en Silver verhuisden later naar Daniel Pineda Andic in Spanje. “Sam en Daniel waren beide vijf jaar oud toen ze de pony’s kregen, net als ik. Ook zij reden er hun eerste wedstrijden mee en komen nu beide uit op internationaal niveau!”
Sam Couwenberg
Na het lobbyen van vader Erik kwam Jeannetje dus bij Sam Couwenberg terecht. Ze leerde op Jeannetje onder het zadel te rijden en later nog enkelspan, tweespan en vierspan. Jeannetje leerde haar in elke fase de beginselen en hielp haar andere pony’s op te leiden. De afgelopen tijd stond Jeannetje niet meer in het wedstrijdspan van Sam, maar toen ze besloot vierspan te gaan rijden, kwam Jeannetje natuurlijk weer naar voren. Ondanks haar leeftijd was ze super fit. Ze had bijvoorbeeld nooit dikke benen en kwam altijd fanatiek aangestapt als ze zag dat ze de vrachtwagen op mocht. Jeannetje liep afgelopen winter nog de indoormarathons in Zwartewaal, Deurne en Geldrop. “Toen Ad Aarts een poosje terug meekeek met het vierspan zei hij nog: ‘Die linksvoor, dat is een bijzondere! Die neemt het hele span mee op sleeptouw.’ Dat ging over Jeannetje natuurlijk.”
“Met Jeannetje wist je dat het goed kwam”
"Als Sam weg was met Jeannetje, dan wist je dat het goed kwam”, vertelt vader Erik Couwenberg. "Jeannetje gaf ontzettend veel vertrouwen en rust en droeg dat over op Sam. Dan heb ik het nog niet eens gehad over de vele successen, leermomenten en mooie ervaringen die Sam door Jeannetje heeft mogen meemaken.” Begin februari kreeg Jeannetje koliek. "Ze ging snel achteruit. Toen de pijnstilling niet meer goed genoeg hielp, hebben we besloten haar in te laten slapen. Het is een groot gemis. Jeannetje heeft zulke geweldige dingen gedaan. Ze had het verdiend om meerdere Jeugd EK-titels op haar naam te hebben staan, als beloning voor haar inzet en prestaties met de meiden. Jammer genoeg heeft dat er helaas nooit van mogen komen", besluit Erik Couwenberg.