Anouk: “Hij is echt een pony met wedstrijdmentaliteit”

Hippiade

“Mijn moeder mocht ook meerijden op de Hippaide en we moesten dus tegelijk. Ik in de dressuur en zij in de vaardigheid. Mijn moeder leest mij altijd voor, dus nu was er een vriendin van haar naar Ermelo gekomen om mij voor te lezen. Dat was erg lief. Volgens haar was het een goede proef en was ze verbaasd als ik niet had mogen overrijden. Ik dacht, we zien het wel. Ik was toen derde en er mochten vier overrijden van de zestien. Daar was ik al helemaal blij mee. We moesten eerst nog de vaardigheid rijden en dat ging ook erg goed. Het was wel een pittig parcours, maar we kwamen er makkelijk doorheen. Ik was een beetje verbaasd dat we best snel klaar waren met het parcours. Toen mochten we na eventjes wachten de barrage rijden en werden we reservekampioen. Daarna moesten we ook de finaleproef van de dressuur rijden, dus het was best intensief voor Lennnox. Ik was al lang blij met wat hij vandaag had gepresteerd. In de finale reden we de winnende proef en daarmee werden we kampioen. Mijn dag kon niet meer stuk.”

Verder uitbreiden

“Ik heb er vorig jaar uitgelegen doordat het lichamelijk niet zo goed ging met mijzelf. Mijn moeder heeft Lennox toen doorgetraind. Ik had hem namelijk net een halfjaar tot driekwart jaar kunnen rijden. We waren net begonnen met wat wedstrijden tot het voor mij niet meer ging voor een poosje. Ik deed dan af en toe een bosritje en mijn moeder trainde hem en reed af en toe een wedstrijdje. Je merkt wel dat hij het leuk vindt om uitgedaagd te worden. Ik ben blij dat ik hem nu zelf weer kan oppakken. Ik hoop dan ook met veel plezier te kunnen blijven rijden en om als combinatie beter te worden. Je merkt wel als je er een jaar uitligt dat de weer opnieuw moet opbouwen met de pony als combinatie. Maar het gaat al steeds beter zoals nu ook is gebleken. In het begin is het lastig om de weg te vinden in wat je aan elkaar hebt. Dat kampioen worden de uitkomst is, had ik niet durven dromen. Ik wil graag de band met Lennox verder uitbreiden en ik hoop nog meer winst te kunnen behalen in de samengestelde wedstrijden. In de dressuur gaan we ook proberen hogerop te komen en ernaar toe te werken om volgend jaar langzamerhand M te starten. Een goede dressuurproef neerzetten, is namelijk ook erg gaaf. Zo proberen we het verder uit te breiden en samen te sleutelen thuis. Met mijn moeder train ik veel voor het hogere werk en dat is hartstikke leuk.”

Wedstrijdmentaliteit

“Hiervoor reed ik bij de paarden, al ben ik wel begonnen met de pony’s. Ik heb mijn vorige paard moeten laten inslapen vanwege vergroeiingen aan zijn benen. Mijn moeder haar hart ligt bij het tandem rijden en van daaruit kende ze Jans Winkelman. Deze pony was van zijn dochter. In verband met mijn lichamelijke gezondheid bracht mijn moeder mij naar stage in het noorden. Daar woonde Jans Winkelman ook en ze hadden nog vaak telefonisch contact. Doordat ze in de buurt was, ging ze bij hem langs voor koffie. Zijn dochter was gestopt met rijden en zodoende kwam er in het algemeen ter sprake dat wij een nieuw paard of pony zochten, omdat we de mijne hadden moeten laten inslapen. De pony van de dochter van Jans stond er nog, dus we mochten kijken of dat een match was met mij. Ik ben daar toen geweest en had gelijk een klik met hem. Hij is erg leuk en een plaatje om te zien. Ik kende hem al wel vanuit de sport, maar hij had al een paar jaar stilgestaan. Dat was voor mij geen probleem, want ik vond het wel leuk om op nieuw te beginnen. Hij is heel eigenwijs, maar ook werkwillig en prestatiegericht. Wanneer hij op vreemd terrein komt, dan weet hij wat er te gebeuren staat. Hij is echt een pony met wedstrijdmentaliteit. Dat is ontzettend leuk.”

Van huis uit

“Het mennen heb ik vanuit huis al meegekregen, want mijn opa Dirk Pries mende al en mijn moeder Cornelie de Geijter is ook fanatiek menner en trainer. Alles draait bij ons om de paarden thuis en ik ben op mijn negende al begonnen met mennen. In eerste instantie reed ik onder het zadel, maar dat was niet zo’n succes. Toen ben ik gaan mennen dat was gezellig en leuk. Het mooie is dat je een team moet vormen met de pony en samen beter worden. Je bent daarin van meerdere factoren afhankelijk en dat maakt de uitdaging zo groot. Alles moet op dat moment samen komen en als dat gebeurt dan kun je mooie resultaten behalen, maar soms lukt het ook even niet. Dat is het spelletje en dat maakt het uitdagend.”

Bron: Mensport & Showpaard, overname niet toegestaan zonder toestemming via info@mensport.nl