In Mensport 5: Paradepaard Riverside Taffy

Soms kom je in het leven pony’s of paarden tegen die geen klinkende wedstrijdprestaties achter hun naam hebben staan, maar zich op de een of andere manier toch een weg gebaand hebben naar het hart van hun eigenaren en daarin een vaste plaats veroverd hebben. Dit laatste geldt zeker voor Taffy, niet alleen de absolute favoriet van Monique en Koos van de Vooren uit ’s-Gravendeel, maar ook een lokale bekendheid in zijn hoedanigheid als leermeester. Taffy is het paradepaard in MenSport 5. Hoelang hebben jullie deze pony al?
Monique en ik waren al voor ons huwelijk druk met onze paardenhobby. Toen we trouwden zetten we deze hobby even in de koelkast. Immers trouwen en een huis kopen was best duur. Bovendien gingen we voor een gezin. Toen dat helaas niet lukte op de natuurlijke manier, besloten we een pony te kopen om ontspannen ritjes mee te kunnen maken. Onze voorkeur ging uit naar een veelzijdige Fjord, maar een kennis tipte ons over Taffy, een vierjarige Welsh Cob-ruin. Wij kenden het ras helemaal niet, maar hij kwam bij de kennismaking zo op ons aflopen en dat voelde meteen goed. Inmiddels hebben we hem al 29 jaar bij ons op stal staan. Konden jullie meteen met hem overweg?
Taffy werd aan ons gepresenteerd als licht betuigd en net zadelmak. Om veilig op weg te kunnen, gingen Monique en ik gelijktijdig op mencursus en behaalden ons koetsiersbewijs. Ik reed toen hij steeds beter ging lopen ook regelmatig een wedstrijd met hem. Op een dag komt er tijdens een dressuurwedstrijd een jury naar mij toelopen en vraagt: “is dat die Rhandir Cadno uit Oude-Tonge? Daar rijd jij nu dressuur mee? Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?” Taffy was inderdaad een nakomeling van de genoemde hengst en kwam uit die regio. We zijn nog wel op zoek geweest naar zijn historie, maar hebben die helaas niet kunnen achterhalen. Welsh Kop
De opmerking van die jury schudde ons wakker, want Taffy was geen makkelijk heerschap. Vooral in de beginperiode haalde hij allerlei streken uit: vanuit het niets steigeren, bokken als hij voor de wagen liep. Als hij al liep, want als hij er een dag geen zin in had, dan kon je hemel en aarde bewegen maar dan deed hij het echt niet. Monique zei altijd: “Het is geen Welsh Cob, maar een Welsh Kop.” Vanwege zijn koppige gedrag. Ieder paard heeft zo zijn streken, maar Taffy had ze allemaal. Het hele artikel lees je in MenSport nummer 5. Dit nummer is nu te koop in de boekhandel of te bestellen via paardenmagazines.nl Tekst en foto: Gemma Jansen