Mariska van Eijsden: “King kan echt alles”
AlgemeenOndanks dat Mariska van Eijsden helemaal niet opzoek was naar een paard, begon het na het behalen van haar koetsiersbewijs in 2011 toch te kriebelen. Ze kocht de toen 3-jarige haflinger Arpad du Schack (King) (v. Alarez DE) voor een schamel bedragje om er recreatief mee te rijden, wat iets anders uitpakte dan gepland. Ondertussen is ruin zowel onder het zadel als voor de wagen ZZ-zwaar geklasseerd. “Hij kan zo veel dat hij zijn aankoopbedrag zeker verveelvoudigd heeft”, steekt Van Eijsden lachend van wal. Van Eijsden is hem zonder enig ervaring gaan beleren en opleiden. “Ik had alleen een koetsiersbewijs, maar omdat hij zo koel in zijn karakter was verliep alles supergoed. In de eerste instantie wilde ik hem vooral voor de kar vanwege ringsteekwedstrijden, maar kwam van het een het ander. Ik ben een proefje gaan starten en zonder ooit les te hebben gehad heb ik hem doorgetraind tot het M, al liep ik daarna wel even vast. Pas toen we les kregen uit onverwachtse hoek, kregen we de smaak weer te pakken en nu zijn we ondertussen ZZ-Zwaar”.
Twee kanten
Ook onder het zadel laat de haflinger goed zien wat hij kan. Zijn bijrijdster brengt hem momenteel uit op ZZ-Zwaar niveau. “Daarnaast heeft hij voltige gelopen, kan hij crossen en springen en rijdt mijn dochter L2 met hem. King kan echt alles, het is echt een kanjer”.
De ruin heeft voor de wagen echt twee kanten. “Als hij voor het antieke rijtuig staat is het echt een macho. Dan doet hij zijn naam echt eer aan, vooral als hij in de schijnwerpers staat en mensen klappen is het een echte uitslover. In de dressuur daarentegen kan hij heel beheerst lopen. Hij is superfijn te rijden en kan makkelijk verzamelen in de galop. Bij wijze van spreken kan ik met de kar een pirouette rijden, zo fijn is hij terug te rijden. Daarnaast kan hij heel makkelijk te schakelen, ondanks dat hij zo breed gebouwd is”.
Heel groen
De menster had nooit verwacht zoveel met de ruin te bereiken. “De bedoeling was dat we recreatief zouden gaan rijden, dat we in één wedstrijd 6 winstpunten zouden behalen had ik nooit durven dromen. Zulke hoge scores geven je gewoon een kick, waardoor we steeds meer motivatie kregen om door te gaan. Ondanks dat we beide erg groen waren reden we gewoon alle dressuurpaarden eruit. Ik ben het meest trots dat we echt een team zijn geworden en samen zo ver zijn gekomen. Zowel voor de wagen als onder het zadel op dit niveau rijden met zo’n tank komt echt bijna niet voor. Natuurlijk moet je hem niet vergelijken met een Jazz, maar hij heeft echt zijn eigen kwaliteiten”.
Van Eijsden heeft nu al twee haflingers zelf opgeleid, en als het aan haar ligt komt er ooit ook nog een derde. “Ik vind wel dat haflingers tegenwoordig heel erg sportgefokt zijn. Abbe is vergeleken met King ook echt een sporttype, al zijn ze wel even groot. Het ouderwetse type vind ik veel meer hebben dan de sporttype, dus als ik ooit weer tegen een oud type aanloop zou ik daar zeker geen nee tegen zeggen. Al zou mijn dochter liever een springpaard hebben”, sluit ze lachend af.
Tekst: Isa Wessels – Overname zonder bronvermelding én toestemming via info@mensport.nl is niet toegestaan. 
