Allround pony Roxanne wint SMW Hengelo: “Als ze het fluitje hoort, gáát ze!”

“We hebben één keer eerder aan een wedstrijd deelgenomen, in Wenum-Wiesel, dat was een impulsrubriek”, vertelt Ryanne. “Nu had ik zoiets van ‘We gaan het gewoon doen’. Ik reed helemaal niet om te winnen; ik vind het gewoon superleuk om zo’n hele dag met Roxanne bezig te zijn, al was het wel jammer dat het zondag werkelijk de héle dag regende.”

Afzien

“Ikzelf merk dat niet zo als ik aan het rijden ben”, vervolgt de 28-jarige Ryanne. “Voor mijn vriend, die als groom achterop de wagen staat in de marathon, was het wel afzien. Hij vindt de marathon normaal gesproken heel gaaf, al is hij geen paardenliefhebber. In de dressuur en de vaardigheid is mijn moeder of de eigenaresse van Roxanne, Noor Smit, de groom.”

Noodgedwongen gaan mennen

Een paar jaar geleden begon Ryanne met mennen. “Dat was eigenlijk puur toeval. Ik had tot dat moment alleen onder het zadel gereden. Toen ik bij een val van een paard mijn rechterarm brak, zat rijden er even niet in. Bij De Cantharel heb ik toen het Achenbach-systeem geleerd, waarbij je alleen je linkerhand nodig hebt. Zo kon ik toch met paarden bezig zijn. Daar hield ik toen zelfs een baantje aan over: ik reed er toeristen rond met wagen en paard.”

Wens van de eigenaar

En zo kwam het dat Ryanne de nu zestienjarige Roxanne (v. Isarco) ging betuigen. Vroeger bracht ze de D-pony uit op dressuur-, -spring, en eventingwedstrijden. Met name in springen blonk Roxanne uit. “Toen ik achttien werd, mocht ik haar niet meer officieel starten, en ontbrak de uitdaging een beetje. Mede omdat het altijd de wens van haar eigenaar was, heb ik haar beleerd voor de wagen. En wat bleek: Roxanne vond het superleuk!”

Hulp van bovenaf

Helaas heeft haar eigenaar Bart Smit niet kunnen meemaken dat zijn Roxanne nu zo’n fijne menpony is. “Twee jaar geleden is hij overleden”, vertelt Ryanne. “Zijn echtgenote Noor is er altijd bij als we een wedstrijd hebben en helpt ook graag. Ik weet zeker dat Bart er ook altijd een beetje bij is; hij kijkt van bovenaf mee en af en toe helpt hij ons. Hij was een zeer goede menner, vroeger een grote naam op de wedstrijden. We weten zeker dat hij genoten zou hebben!”

Net als bij een springwedstrijd

Ryanne noemt ‘haar’ Roxanne een fanatieke pony. “In de dressuur is ze wel eens té heet, maar in de vaardigheid en de marathon is zo’n voorwaartse pony heel fijn. Op het moment dat de bel gaat, weet ze dat het moet gebeuren, dan gaan de oortjes naar voren en het gas erop! Dat heeft ze nog onthouden van onze springwedstrijden vroeger. Voor de wagen, in de marathon, werkt het bij haar hetzelfde als ze een fluitje hoort. Ze galoppeert aan en het kan haar niet snel genoeg gaan.”

Tweespan

Hoewel er dit weekend ook weer gemend wordt in Hengelo, is Ryanne daar niet van de partij. “We doen mee aan een minimarathon bij onze eigen menvereniging, De Kromme Zweppe in Ugchelen. Daar start ik ook met de pony Kyra. De dames lijken als twee druppels water op elkaar; ik rijd ze ook in tweespan. Ik kijk er naar uit om ze ook als span op wedstrijden uit te brengen.” Ryanne besluit: “Erop zitten, af en toe een sprongetje maken... dat vind ik nog steeds heel leuk. Maar ik moet zeggen, ik heb de smaak van het mennen goed te pakken!” 

Tekst: Christine Dijk | Foto: Ben van der Ende