Jennifer van der Graaf - trainen, klein
Jennifer van der Graaf - trainen, klein

“Nu zeg ik: ‘Laten we toch maar op zoek gaan naar een menpony…’”

Algemeen

Hoewel haar zus Melany al enthousiast mende met haar pony, vond Jennifer van der Graaf het mennen maar niks. “Ik zat veel liever óp de pony! Zo ver weg van je paard, op zo’n wagen, doodeng gewoon!” Totdat ze haar grote liefde Brigitte leerde kennen. Zij haalde haar over om het eens te proberen. Brigitte Janssen traint fanatiek met haar pony Olliver en is met name succesvol met hem in de indoor marathons. “Ze heeft Olliver al vanaf dat hij 2,5 jaar is, en ze heeft hem zelf beleerd en betuigd”, vertelt Jennifer. Het is een hartstikke goeie menpony, maar wel een beetje een boefje en een pony met karakter. Ik ben hem gaan rijden onder het zadel, een paar keer per week, en dan is hij best onvoorspelbaar, zeg maar.”

Groom

Hoewel Jennifer telkens met Brigitte mee op wedstrijd ging en haar hielp met Olliver, hield ze de boot een beetje af om op de wagen plaats te nemen tijdens een proef. “Een keertje mee het bos in, dat vond ik wel leuk, maar zo’n wedstrijd is andere koek. Als ik zag, hoe hard Olliver dan gaat!”

Super moeilijk

Het bleef dus bij ‘kijken’, maar op een keer, in Geldrop, moest het er natuurlijk een keer van komen … “Brigitte haalde me over om toch eens achterop te gaan. ‘Gewoon meehangen’, was haar advies. Ze deed het toen kalm aan, maar ik bakte er eigenlijk niks van, die poortjes onthouden en het parcours aanwijzen is gewoon super moeilijk!” [caption id=”attachment_13817” align=”alignnone” width=”300”] Jennifer, Olliver en Brigitte[/caption]

Duwtje in de rug

Op een volgende wedstrijd kreeg Jennifer het voor de kiezen: “Brigitte gaf me toch gas! En daar ging Olliver, want hard gaan kan hij wel! Ik vond het eng, maar toch ook wel gaaf. Laat ik het zo zeggen … dit duwtje in de rug had ik eigenlijk gewoon nodig om door te gaan, want ik vond het stiekem onwijs leuk. En we gaan steeds beter.”

Toch maar eens zelf mennen

Niet alleen op wedstrijd, ook thuis begon Jennifer onder toeziend oog van Brigitte de leidsels ter hand te nemen. “Als je gewend bent om te rijden, is de overgang naar mennen groot. Maar ik had wel goed gekeken naar hoe zij stuurt, dus het gaat best goed. Het grappige is dat Olliver – ondeugend als hij is – bij mij heel braaf is, alsof hij merkt dat hij zich bij mij rustig moet gedragen.” En zo met Olliver en Brigitte als leermeesters kreeg Jennifer toch nog het menvirus te pakken.

Oefenen

“Ik zit dus inmiddels meer achter dan op Ollie”, vertelt Jennifer enthousiast. “Gewoon oefenen in de bak én ritjes maken in het bos. Het zou leuk zijn om eens aan een dressuur- of vaardigheidswedstrijd mee te doen. Of dat met Ollie kan? Dat wordt lastig, want hij is heel moeilijk te handelen tijdens een wedstrijd, met al die drukte.”

Tweede pony

“We zijn tegen de tijd dat ik er aan toe ben op zoek naar een tweede pony”, laat Jennifer weten. “Olliver is een C-pony en voor mij eigenlijk net te klein om op te rijden. Een grote D, dat zou mooi zijn, had ik bedacht, want dat past mooi. En laatst zei ik tegen Brigitte: ‘Eigenlijk men ik nu liever dan dat ik rij!’ Wie had dat gedacht?”

Geen haast

En dus wordt de nieuwe droompony van Jennifer een beetje een ander verhaal. “Een grote D, dat blijft het wel, en ik ga ‘m eerst ook gewoon rijden. Maar het is nu wel de bedoeling dat het een menpony wordt. Ik begin al meer feeling te krijgen voor het mennen. Een mooi getekende bonte, met volle manen en een dikke staart zal onze droom pony zijn … Haast hebben we niet hoor; het aanbod van pony’s staat op dit moment erg prijzig.”

Samen de sport beleven

“Het zou leuk zijn als Brigitte de pony dan ook kan gebruiken, als opvolger van Ollie”, voegt Jennifer toe. “Want samen de sport beleven, liefde en geluk vinden in je gezamenlijke passie, dat is toch wel het mooiste wat er is!”
Jennifer van der Graaf - trainen, klein