Afbeelding

Ouderdomskwaaltjes bij paarden

Verzorging

Hoe ouder je paard is, hoe meer ‘probleempjes’ hij kan krijgen. Op den duur kan het zijn dat hij speciaal voer nodig heeft. Het komt namelijk voor dat ‘senior’ paarden overlijden aan ondervoeding! Niet doordat ze te weinig te eten krijgen, maar simpelweg omdat ze het niet meer kunnen opnemen. 

Seniorenvoeders

Met de seniorenvoeders van tegenwoordig is dit niet meer nodig. Ondervoeding heeft verschillende oorzaken:

-Slecht gebit 

De tanden en kiezen van paarden groeien en slijten constant, totdat ze ‘op’ zijn en uitvallen. Vanaf dat moment, maar ook al geruime tijd daarvoor, is het voor de senior lastig om goed te kauwen. En kauwen is essentieel voor een goede spijsvertering. Gehakseld ruwvoer en ander bewerkte producten, zoals bietenpulp, zijn voor oudere paarden vaak onmisbaar. 

-Minder efficiënte spijsvertering

Een hoge leeftijd betekent dat het lichaam deels is versleten. Zo ook de spijsverteringsorganen. Er worden minder enzymen aangemaakt, waardoor binnengekomen voedsel minder goed wordt verteerd. Daarnaast is de absorptie van voedingsstoffen minder efficiënt. 

Dit alles betekent dat een oud paard minder voeding uit een kilo voer haalt dan een gezond volwassen paard, en dus extra geconcentreerde en hoogwaardige voeding nodig heeft. 

-Verminderde leverfunctie

De lever is een onmisbaar spijsverteringsorgaan, verantwoordelijk voor het aanmaken van allerlei essentiële stoffen. Een voorbeeld hiervan is vitamine C. Een gezond volwassen paard heeft normaliter geen extra vitamine C nodig, omdat dit ruim voldoende in de lever wordt aangemaakt. Bij een verminderde leverfunctie, zoals bij oude paarden, kan echter wel extra vitamine C nodig zijn. 

Bij oude paarden is vooral de ruwvoeropname vaak een probleem vanwege het gebit. Maar ook oude paarden hebben voldoende vezels nodig om hun darmen te laten functioneren. Gehakseld ruwvoer, bietenpulp en speciale seniorenvoeders zijn een uitkomst om een oud paard langer van zijn oude dag te kunnen laten genieten.

Bron: De Hoefslag