Sylvia Brooijmans: “Ik kwam erachter dat ik zoveel energie kreeg van de paarden”

26 november 2021, 13:13 Algemeen

Revalidatie

“De frontale botsing was natuurlijk heel naar en ik ben daarna ook afgekeurd voor mijn werk. Het positieve is wel dat ik weer meer tijd kreeg voor de paarden. Dat kwam er in combinatie met een drukke baan, namelijk niet van. Ik kwam erachter dat ik zoveel energie kreeg van de paarden. Het was gewoon de best denkbare revalidatie en therapie voor mij. Het bezig zijn met de beestjes houdt mij op de been. Ik dacht: ‘hier moet ik meer mee gaan doen’. En dat heb ik ook gedaan door te leren mennen.”

Shetlander

“Ik ben begonnen met een Shetlander, waar ik een paar keer mee heb geoefend. De vader van een vriendin van mij had nog twee Shetlanders te staan. De man zou verhuizen naar het bejaardentehuis, hij was al op leeftijd. Toen vroeg die vriendin of ik niet een van de Shetlanders wilde hebben voor mijzelf en de kinderen. Na het volgen van een paar menlessen moest ik volgens mijn instructeur eens een fatsoenlijke pony gaan kopen. Ongeveer tien jaar gelden kocht ik Haflinger Ante.”

Plezier

“Ante is nu eenentwintig en ik heb haar altijd volop gereden en gemend. Op een gegeven moment werd het rijden weer mogelijk voor mij, daar was ik ontzettend blij mee. Plezier staat voorop, ook voor haar. Zij vindt het mennen veel leuker, dus dat doen we ook vaker, maar de afwisseling tussen beide is heel mooi. Op dit moment mennen we veel met een tweewieler in de omgeving. Ze loopt niet meer heel fijn op de weg en voor een grotere kar. Ik probeer altijd in de berm te rijden en zolang het nog gaat, blijven we mennen. We halen daar beide veel voldoening uit.”

Voorzichtig

“Ze wordt natuurlijk al wat ouder en ze heeft ook nog eens veertien maanden op rust gestaan door een peesblessure. We mennen dus nog zoveel als zij aankan, want we vinden het beide heel leuk. Alleen we moeten iets voorzichtiger zijn, vandaar ook de tweewieler aanspan. Begin april dit jaar heb ik haar weer opgepakt en rustig aan opgebouwd. We hebben zelfs dit jaar weer de Sinterklaasintocht gereden. Vorig jaar ging dat natuurlijk niet, vanwege corona. Eigenlijk kwam dat toen wel goed uit, want ze stond toen op rust vanwege haar blessure.” [caption id=”attachment_13903” align=”alignnone” width=”666”] Foto: Cindy Reijngoudt[/caption]

Powerpaard

“De Sint vindt ze geweldig. Het maakt haar niet uit of er duizenden mensen lopen en er luide muziek is. Hoe meer mensen en reuring om haar heen hoe rustiger ze wordt. Het enige waar ze niet zo goed tegen kan, is wanneer ze een ander paard ziet. Dan raakt ze opgefokt. Wat dat betreft is ze echt een merrie, een tuttebel. Zelfs nu ze een eenentwintig is, staat ze nog niet te suffen voor de kar. Ante is echt een powerpaard. Het is fantastisch om te zien hoe ze het doet en hoe leuk ze het mennen vindt.”

Aanvragen Sinterklaastocht

“Bij de vorige eigenaar heeft ze ook Sinterklaastochten gelopen. Ik wist dus dat ze het kon en dat ze het leuk vond. Vier jaar geleden werd mij gevraagd of ik Sinterklaas wilde rondbrengen samen met Ante, omdat een van de paarden van de man die het voorheen deed, was overleden. Sindsdien doen wij het dus. Deze keer deed ik het niet alleen voor mijn eigen dorp, maar kreeg ik ook nog een andere aanvraag. Mensen van het naastgelegen dorp kwamen bij mij aankloppen. Die zaten in nood, want een van de paarden was ziek en vorig jaar hadden ze een chagrijnige man die de hele tijd met een sigaret in zijn mond zat. Dat is ook niet een fijn beeld, dus vroegen ze of ik het wilde doen. Met alle plezier natuurlijk!” [caption id=”attachment_13901” align=”alignnone” width=”628”] Foto: Niek Perdaems[/caption]

Ongeduldig

“Bij mij in het dorp was het vooral een parade. We gingen in een sliert achterelkaar naar het dorp toe. In het dorp vond het officiële gedeelte plaats met de Sint, alle kinderen en de muziek. Vanwege corona mochten ze ook dit jaar de cadeautjes niet binnen doen. Daarom hadden ze besloten langs de huizen te gaan. Dat was een rit van ongeveer drie uur. Na een halfuur besloot ik weg te gaan, omdat Ante vervelend en ongeduldig werd. Het was twintig stappen zetten en dan weer vijf minuten stilstaan, dat pikte ze gewoon niet. Als je dan door blijft gaan, zoek je eigenlijk het gevaar op. Zolang ze in beweging blijft is het prima, maar dat was niet het geval.”

Polonaise

“In het naastgelegen dorp gingen we ook als parade naar het dorp. Wij sloten de rij, in verband met de paardenmest. We gingen naar verschillende plekken in het dorp voor optredens met muziek en dans. Dat was even stilstaan en dan weer door. Daarna hadden we het officiële gedeelte en ik stond weer op het punt weg te gaan. Maar we konden niet weg, er waren zoveel mensen. Die waren  feest aan het vieren en ze deden zelfs een polonaise rond Ante. Ze werd daar zo relaxt van. Drukte om haar heen heeft ze nodig om rustig te zijn als ze lang stil moet staan. Ik had last van mijn oren zo hard stond de muziek. Het is dan  bijzonder om te zien hoe relaxt zij ervan wordt.”

Beste investering

“De koop van deze Haflinger is de beste investering ooit voor mij. Dankzij de Shetlander en Ante ben ik weer meer op de been. In plaats van elke keer naar bed te gaan denk ik nu: ‘ik ga even een rondje doen’. Gewoon lekker buiten actief bezig zijn met de paarden is voor mij het beste. Ik heb drie revalidatietrajecten gevolgd, maar dit is wat werkt. Ik had dit nooit kunnen doen als ik vroeger niet gereden had. De paarden staan bij mij aan huis. Ik vind het geweldig dat als ik even naar de brievenbus loop dat ik ze zie en een aai over de neus kan geven. Als ik ’s ochtends het gordijn van de badkamer opendoe en ik Ante al hoor hinniken, maakt mij blij. De dag kan voor mij niet mooier beginnen.” Rianne de Bruin voor Mensport