Nicole: “vaak denken mensen dat Shetlanders alleen dikke, vette grasmaaiers zijn”

24 januari 2022, 10:25 Algemeen

Zwartbonte Shetlander

“Via kennissen van vrienden heb ik mijn eerste eigen pony gekregen. Ze zochten een plekje voor de Shetlander, maar niemand wilde hem. Ze dachten toen aan mij, omdat ik altijd wel heb paardgereden. Van het een komt het ander. De Shetlander stond maar wat in de tuin en dat vond ik wel sneu. Ik wilde er wat mee gaan doen, maar wist niet wat. De mensen waarvan ik de Shetlander kreeg, waren zelf actief met het mennen. Zij hebben mij toen de beginselen geleerd en de pony was enorm braaf.”

Hernia

“Op die manier is het een beetje begonnen, gewoon voor de leuk. Op een gegeven moment vond ik het wel zielig dat hij alleen stond. Dus kocht ik er een tweede Shetlander bij. Vanwege gezondheidsredenen van mijn kant heb ik die weer moeten verkopen. Op mijn zestiende kreeg ik een rughernia en ik moest daaraan geopereerd worden. Ik kon de zorg voor twee pony’s niet aan. Toen dat eenmaal achter de rug was en het weer goed ging, kwam er wel weer een pony bij.”

Uitbreiden

“De hobby is steeds wat meer uitgebreid. Ik werd beter en had meer ervaring en kennis opgedaan. Het is begonnen met een houten wagentje van Marktplaats met een tuigje erbij. Uiteindelijk wil je toch wel iets beters, want heel goed was het niet. Inmiddels heb ik ook heel wat pony’s gehad, maar zijn er ook een boel weer weggegaan om verschillende reden. Wel heb ik van allemaal veel geleerd. Ik heb nu twee Shetlanders, namelijk Happy en Kay.” [caption id=”attachment_14196” align=”alignnone” width=”200”] Foto: Zoete Snoeten[/caption]

Droom

“Happy is een vosbonte merrie van veertien jaar waar ik actief mee ben begonnen te mennen. Ik heb haar zelf beleerd voor de wagen en overal mee naar toegenomen. We hebben bosritten, puzzelritten, onderlinge wedstrijden en marathons gedaan. Kay is een palomino ruin van vijf jaar. Ik ben met enkelspan begonnen, maar het was een droom om tweespan te rijden. Dat kan nu sinds een jaar. Ik heb twee goede pony’s voor de wagen en ik ben verder niet afhankelijk van iemand. Dat is iets waar ik vanaf jongs af aan al van droomde.”

Vertrouwde combinatie

“Ik heb Happy en Kay vorig jaar samen laten beleren voor het tweespan bij een professionele trainer. Het was namelijk nieuw voor mij en de pony’s. Happy is ontzettend braaf en stabiel. Het is een vertrouwde combinatie met Kay erbij. Kay is namelijk een lieve pony, maar je moet wel veel geduld hebben. Hij kan erg sensitief zijn. Ik heb hem als veulen gekocht en in het enkelspan laten beleren toen hij oud genoeg was. Dat ging allemaal goed en ik ben er thuis verder mee gegaan.”

Spanning opbouwen

“Ik merkte wel dat hij heel snel veel spanning opbouwt. Op een gegeven moment wordt het hem te veel en dan ontploft hij. Daardoor hebben we ook al meerdere ongelukjes gehad, maar het is allemaal goed afgelopen. Daar leer je beide ook weer van. Ik wilde vorig jaar een marathon gaan rijden in het tweespan, maar dat ging niet door. Happy liep niet goed, dus besloot ik alleen met Kay te gaan. Het is een goede oefening voor een jonge pony, dacht ik.”

Schaafwonden en spierpijn

“Ik heb alsnog de marathon niet kunnen rijden. Kay had te veel spanning en sloeg op hol. Ik heb de pony en wagen zelf omgetrokken, zodat het niet escaleerde en dat hij niet iemand anders letsel zou aanbrengen. Ik reed met een sulky en hij ging heel hard op de volte en voor de wagen bokken. Als je hard door de bocht gaat zonder enige controle dan kiep je om. We zijn inderdaad ook over de kop gegaan, maar er met de schik vanaf gekomen. Uiteindelijk had ik alleen wat schaafwonden en spierpijn.”

Verder trainen

“Thuis trainde ik gewoon weer verder. Zowel met de sulky, zodat hij ook leerde alleen op pad te gaan, als met het tweespan. Ik besloot om met Kay ook puzzelritjes en andere uitgezette ritten te gaan rijden. Dat is een goede ervaring voor hem en daar leert hij veel van. Als ik dit jaar weer een marathon wil gaan proberen te rijden, moet ik ook andere dingen gaan proberen. Op die manier wordt Kay hopelijk wat rustiger op vreemd terrein.” [caption id=”attachment_14197” align=”alignnone” width=”300”] Foto: Jeanine Benschap[/caption]

Moeder als groom

“Mijn moeder gaat ook vaak mee als groom, dat vindt ze best heel leuk. Ze helpt mij dan ook om naar puzzelritten of wedstrijdjes te gaan. Ik weet wat ik aan haar heb als Kay iets spannend vindt. Het is handig om iemand mee te hebben die weet wat ze doet en dat je elkaar kunt vertrouwen. Dat heeft wel geholpen met de training van Kay. Ik heb verder geen wedstrijdambities en ik wil gewoon hobbymatig blijven rijden. Ik doe mee waar ik aan mee wil doen en dat is prima.”

Speciale band

“Wat ik nog wel een keer wil doen, als Kay verder doorgetraind is en wat rustiger is op vreemde locaties, is misschien impulswedstrijden gaan rijden. Wie weet wat je vanuit daar allemaal nog wel gaat doen. Tweespan vind ik heel erg leuk. Je kunt tegelijkertijd wat met ze doen en het bezig zijn met de pony’s is hartstikke mooi. Vaak denken mensen dat Shetlanders dikke, vette grasmaaiers zijn en dat ze niks kunnen. Dat is zeker niet waar, mijn pony’s vinden het mennen fantastisch. Ze willen graag werken. Het is bijzonder om mee te mogen maken wat je allemaal met je dieren kunt bereiken. Hoe groot of klein dat ook is, de band die je opbouwt met zo’n dier is speciaal.” Rianne de Bruin voor Mensport