Koos de Ronde: “Uitstekend georganiseerd WK”

Vanmorgen sprak ik Nederlands teamlid Koos de Ronde en individueel rijder Hans Heus in de tent van Hans. Beide rijders reden al op donderdagochtend en kijken terug op hun proef.

Hans vertelt: “Ik ben tevreden over hoe mijn paarden het gedaan hebben. Ze maakten geen fouten en ik weet best dat ik niet in de top eindig. Gewoon een goede proef zoals ik hem kan rijden. Het is dan natuurlijk wel jammer dat de punten iets lager uitvielen dan ik gewend ben. Normaal rij ik iets onder de 60 strafpunten, nu waren het er ruim 61. Dat is jammer, maar het blijft een WK.”

Koos de Ronde beaamt dat het altijd lastig is en nooit in je voordeel om op donderdagochtend te rijden: “Met dit systeem van loting bepaalt de bondscoach wat de tactiek en de volgorde van de start is. Wanneer je vroeg in het schema rijdt, zitten de juryleden nog niet op één lijn, dus de onderlinge verschillen zijn vaak groot. De één geeft hoge punten, de ander wat te laag en ze moeten elkaar als het ware nog een beetje vinden. Naarmate de donderdag vordert is de toon gezet en op vrijdag wordt er óf strenger gejureerd óf juist meer punten weggeven.”

Over zijn eigen proef vertelt hij: “De dressuur is niet mijn beste onderdeel, daarbij is één achterpaard nog wat onervaren. In het achterwaarts gaan moest ik oppassen. Ik had de proef van Antonie ter Harmsel gezien en zag dat er op die plaats een gat in de grasmat zit. Eén van zijn paarden trapte daarin en kwam daarop omhoog. Ik wilde datzelfde niet laten gebeuren. Helaas was bij mij een paard niet bij de les en ging ik in plaats van drie meter slechts één meter achterwaarts; dat scheelde me kostbare punten.
Mijn favoriete onderdeel, de marathon, moet uiteraard nog komen en daarbij kan ik veel plaatsen klimmen in het klassement.”

Overijverige safetyguards

Over de organisatie tijdens dit WK in Pratoni is Koos heel tevreden: “Voor de rijders is alles erg goed georganiseerd. Veel ruimte, goede accommodatie en fijne stallen. Ook de marathonhindernissen zien er prachtig uit. Ik hoor om me heen, en ook van Marie (zijn vrouw, red.) dat er wel strubbelingen zijn, maar daar merken wij niets van. Ik vind dat een wedstrijd goed georganiseerd is als de rijders daar zelf geen last van hebben.”

Hans Heus vult aan: “Omdat er overal controleurs staan, was het bij aankomst op het WK even zoeken hoe je ergens moest komen. We zagen waar we moesten staan, maar er stond een los hek in de weg. Eén van de mensen stapte uit en tilde het hek even een stuk opzij – en na passage weer terug-, want anders moest hij 700 meter omrijden om op dezelfde plaats áchter dat hek uit te komen. De dienstdoende controleur ging uit zijn dak: we brachten de veiligheid in gevaar door dat hek te verplaatsen. Er was notabene niemand!”

Tekst en foto Gemma Verlaan. Overname niet toegestaan.