240955794_871086150477806_489323551610637276_n
240955794_871086150477806_489323551610637276_n

Herald: “Ik kan dit de hele dag wel doen”

Algemeen

Herald van Zijl begon door omstandigheden via zijn zoon met paardrijden op de manege twintig jaar geleden. “Op een gegeven moment had mijn zoon een lease paard waar we wat meer mee konden. Uiteindelijk kwam mijn zoon terecht op een manege waar ze menlessen gaven met Tinkers. Na anderhalf jaar daar te lessen, kon mijn zoon al goed mennen.”

Van woonwijk naar boerderij

“We woonden in een woonwijk in Ede. Mijn zoon wilde graag een paard bij huis hebben staan, maar dat gaat niet als je in een woonwijk woont. Naar aanleiding daarvan zijn we op zoek gegaan naar een boerderij. Die vonden we in 2010 in Lunteren. We hebben de boerderij gekocht en verbouwd en zijn daar een jaar later gaan wonen. We hadden een ouderwetse wagen gekocht uit Friesland en het paard stond aan huis. Mijn zoon kon leuk gaan mennen.”

Begint te kriebelen

“We hadden alles geregeld wat betreft het stalletje en het mennen. Mijn zoon was al wat ouder en had uiteindelijk vrij kort nadat wij hier kwamen wonen meer interesse in vrouwen dan het paard. Daardoor stond het mennen op een lager pitje. Toen ik in Lunteren kwam wonen, werd ik door de buren gestrikt om mee te helpen met het evenement Peerdsturen. Een groot, jaarlijks evenement met ongeveer 80 deelnemers. Ik hielp als vrijwilliger en dan zie je die enthousiaste menners op wedstrijd. Je wordt meegenomen in de flow en dan begint het wel te kriebelen.”

Zelf mennen

“Ik had een wagen te staan en een heel leuk en lief paard Roncho.Als mijn zoon dan niet meer ment dan is het misschien tijd om het zelf op te pakken. Onze buurman heeft onze Mérens pony beleerd voor de wagen in een aantal weken. Dat ging best goed en ik kreeg lessen van iemand waar ik mee bevriend was. Die persoon zat hoog in de mensport en wij doen altijd samen de vaardigheid. Hij is een aantal keren mee geweest om mij de kneepjes van het vak te leren. Daarna ben ik samen met een groom op pad gegaan om ervaring op te doen in het mennen. Dit doen we fanatiek, zo’n drie of vier keer in de week.”

Nieuwe wagen

“Ik heb ondertussen in die jaren al heel wat mee gemaakt en veel geleerd als je zo vaak op pad bent. Zoals bijvoorbeeld met de hooi- en zaaitijd waarbij je veel trekkers tegenkomt. Ik had in eerste instantie een wagen met een bladveersysteem, maar met alle heuveltjes, weggetjes en gaten in het gebied hier stuiter je best veel kanten op. Ook niet zo prettig als je mensen meeneemt. Ik heb daarom een mooie marathonwagen aangeschaft en ben eigenlijk nog meer gaan rijden.”

Nieuwe uitdaging

“Ik ben vrij sociaal en kan goed met mensen omgaan. Daardoor dacht ik dat het wel leuk zou zijn een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ik zette een amateuristisch bedrijfje op waarbij ik met mensen op de Veluwe mentochten ga maken.Dit is wat uit de hand gelopen. En het werd ook al snel een succes. Dat komt mede doordat ik sinds 1 oktober afgelopen jaar een nieuwe baan heb. Ik werk dan nog maar vier dagen in de week en ben vrijdags altijd vrij. Hierdoor heb ik vrijdag, zaterdag en zondag de tijd om de tochten te organiseren.“

Tochten

“Ik heb nu zelfs een folder gemaakt waardoor mensen kunnen zien wat we gaan doen. Er zijn veel tochten met diverse mensen en ik krijg regelmatig leuke berichten dat mensen zo’n tochtwel willen boeken. Ik heb tochten dat we naar de Goudsberg gaan, maar bijvoorbeeld ook in de zomer naar de Hoge Veluwe waarbij we een dag onderweg zijn. Met de Kerst heb ik zo’n twaalf ritten gehad en dat is toch aardig intensief. Ik vind het hartstikke leuk en ben zeer enthousiast. Ik kan dit elke dag wel doen.”

Veiligheid

“Ik heb ook nog eens een super lieve pony die heel rustig is wat er ook gebeurt onderweg.  Maar hij is zeker niet sloom. Veiligheid is ontzettend belangrijk, vooral als je mensen meeneemt dan wil je geen rare toestanden. Vaak wordt er gedacht aan zo’n huifkartocht bij boekingen, maar het is toch wel wat anders. Mensen vinden het vaak toch wel spectaculair. Ik doe dit nu ruim vier jaar en heb al aardig wat boekingen dus daar ben ik best trots op en blij mee. Al kan ik er geen werk van maken.”

Veiligheidsoefening voor de mensen?

“Ik doe vooraf dat we beginnen met de toch ook een veiligheidsoefening waarbij ik vertel wat het er mogelijk allemaal kan gebeuren. Ik vind het wel belangrijk dat er minimaal één van de drie gasten die meekunnen het paard durft vast te pakken als dat nodig is. Bijvoorbeeld bij een vrachtwagen die een rare manoeuvre maakt waardoor we misschien wat klem zitten. Als koetsier stap ik zelf nooit af. Ik waarborg het stukje veiligheid enorm en gelukkig is er nog nooit wat gebeurt en alle kleinigheden zijn altijd goed afgelopen. Dat wil ik ook graag zo houden.”

Droom

“Mijn droom is eigenlijk een tweespan. Ik ben daarom ook op zoek naar een tweede Mérens. Tot nu toe heb ik die helaas nog niet gevonden, maar ik zal zo’n pony wel een keer tegen het lijf lopen. Er was een mevrouw die een paard had gekocht om te mennen en voor haar kinderen om mee te rijden, maar die kinderen waren een beetje bang geworden voor het paard. Ze zijn toen hier een keer geweest om een tochtje te maken. Het was wel jammer dat het paard dertig centimeter groter was dan de mijne. Uiteindelijk zal mijn droom wel uitkomen.” Rianne de Bruin voor Mensport