Joëlla: “Toen ik twaalf jaar oud was, mocht ik dan ook eindelijk mijn mendiploma halen”
AlgemeenJoëlla Ceulemans (26) was vanaf kinds af aan altijd op zaterdag te vinden bij de mangehouder van de Rimburgerhoeve die van alles deed wat te maken heeft met het mennen. “Hij gaf cursussen, beleerde paarden voor de wagens en zorgde ervoor dat mensen veilig de weg op konden met paard en wagen.” Toen Joëlla acht jaar oud was, kochten haar ouders een pony voor haar.
Eerste paard
“Gipsy was mijn eerste Tinkerpaard. Ze is nu een merrie van vierentwintig en nog steeds in mijn bezit. Mijn ouders hebben deze merrie gekocht voor mij en gestald op de Rimburgerhoeve. Daar hebben we haar ook laten beleren voor de wagen. Mijn ouders vonden het mennen in eerste instantie helemaal niets. Ze vonden dat het iets was voor oude mensen die niet meer kunnen paardrijden. Maar nadat ze een aantal keren op de bok hebben gezeten, kwam de passie voor het mennen toch.”Menbewijs halen
“Niet veel later kwam ook ons tweede paarden, namelijk Tinker Benny. Hij is een ruin van drieëntwintig. Gipsy en Benny hebben altijd samen in het tweespan gelopen. Ze staan nu samen bij mijn ouders op de wei en mogen genieten van hun welverdiende pensioen. Als kind ging ik vaak mee op de koets. Toen ik twaalf jaar oud was, mocht ik dan ook eindelijk mijn mendiploma halen. Twee jaar later behaalde ik ook mijn tweespan menbewijs en ondertussen ben ik al bijna zes jaar in het bezit van het vierspan menbewijs.”Tweespan Welshpony’s
“Met een klein groepje vrienden die ik heb leren kennen op de Rimurgerhoeve hebben wij in al die jaren vele ritjes gemaakt. We hebben daarnaast ook veel geholpen met het beleren van paarden voor de wagen en ik heb ook nog enkelspan mencursussen mogen geven onder begeleiding van Herman Dassen. Sinds een aantal jaar heb ik mijn eigen tweespan Welshpony’s waar ik zeer trots op ben. Ze hebben beide hun eigen karakter. Goofy is liever lui dan moe, terwijl Popeye het liefst zijn voet onder zijn lijf uitrent. Ze zijn als broertjes voor elkaar en ik zie veel potentie in die twee.”
Vrienden
“Datzelfde groepje vrienden, zijn nu mijn vaste grooms bij het trainen en op wedstrijd. Zonder hen zou ik nooit zo ver zijn gekomen, want in je eentje red je het natuurlijk niet. Je grooms zijn misschien wel een van de belangrijkste mensen die je nodig hebt om het mennen zo soepel mogelijk te laten verlopen. Daarnaast zorgen ze natuurlijk ook altijd voor de gezelligheid. Daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor.”Rustig aan doen, is geen optie
“Mijn grootste passie op wedstrijd ligt wel bij het rijden van de marathon. Mijn pony’s zijn beide net zo gedreven als dat ik ben op dit onderdeel. Voor mij is het honderd keer checken van de hindernissen niet goed genoeg. Ik moet elke keer weer zeker weten of de route die we verkent hebben, niet nog sneller en makkelijker kan. Ik check ook altijd tien keer of de stopwatch nog goed loopt tijdens het rijden van het traject. Mijn grooms worden er vaak gek van. Onze slogan is: ‘Niks keep calm, gas d’r op!’ Rustig aan doen, is geen optie voor ons.”
“Wat ook een grote hobby van mij is, is het beleren van de paarden voor de wagen. Ook op locatie doen we dit af en toe, mede omdat ik ook wel van uitdagingen houd. Uiteraard heb ik ook hier weer hulp van mijn trouwe grooms, die precies weten wat ze moeten doen om het allemaal zo vlotjes mogelijk te laten verlopen. Wat we ook nog wel eens doen zijn bruiloften, gala’s of voor andere feestjes rijden. We hebben daar zelfs een aparte wagen voor. Al met al is het een hele variërende hobby die misschien wel iets uit de hand is gelopen. Maar ik doe alles met heel veel plezier en passie.”
Rianne de Bruin voor Mensport 
