Paramenner Josien de Boer naar Exloo: “Boy is een vuurvreter, maar bij mij is hij een schatje”

17 maart 2022, 17:59 Algemeen

Grade 1

“Ik heb altijd paardgereden, en ook mennen doe ik al vanaf m’n twaalfde, recreatief. Sinds ik ms heb, gaat rijden niet meer, net als fietsen”, vertelt Josien. Grade 1, dat betekent dat ik een aantal ‘voorrechten’ heb. Zo kan ik met elektrisch vervoer de marathon en vaardigheid verkennen en mag ik eventueel met lussen in de leidsels mennen – van die uitzondering maak ik (nog) geen gebruik. Daarnaast mag er één persoon mee op de wagen, net als bij gewone menners, én er mag iemand vanaf de grond helpen.”

Eikhof Boyito

Het werk op haar stal is lastig voor haar. “Toen mijn vriendin Betsie van der Ploeg me vroeg of ze haar pony bij mij kon neerzetten, vond ik dat een goed idee; zij kon mij dan helpen bij het uitmesten en het andere zware werk. Die pony was Eikhof Boyito, Betsie is twee keer Nederlands kampioen swm geweest, rijdt indoor marathons en is Z-dressuur. Ik ging wel eens met haar mee op de wagen als ze hier in het bos reed en op een gegeven moment zegt ze: ‘Zo, en nu jij!’. Zo is het begonnen met Boy.”

Voetje voor voetje

Ze noemt de 13-jarige valkkleurige New Forestpony een heel grappig dier. “’Boy’ is razend fanatiek met Betsie in de indoor marathons, dan is hij tien keer feller dan bij mij. Bij mij is hij supervoorzichtig en echt een schatje. Als ik hem uit de wei haal, gaat hij voetje voor voetje mee, omdat ik nu eenmaal niet zo snel loop. Als hij na een rondje mennen vlakbij huis is, hinnikt hij naar zijn vriendinnetje en zet hij de sokken erin. Betsie zegt altijd ‘Hier heeft hij eindelijk een ponymaatje.’”

Tante Martje

Nu Josien een classificatie heeft als paramenner lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Haar tante Martje Witvoet was ook paramenner en werd meerdere keren kampioen. “Ik had een speciale band met Tante Martje. ‘Twee halven zijn samen een hele’, zei ze altijd. Helaas is ze twee jaar geleden overleden, maar van haar dochter Sietske Flobbe – mijn nichtje dus - mag ik haar presentatiewagen gebruiken, zo mooi!”

Kijken naar de toekomst

“Stilzitten is achteruitgang”, is het motto van Josien. “Ik heb een 7-jarige Welshmerrie gekocht, een vosbles met hoge witte benen, die op dit moment wordt betuigd. Zij wordt mijn toekomstige pony, omdat ik niet altijd op Boyito kan blijven rekenen; Betsie wil immers zelf ook nog kunnen mennen. En het kan best zijn dat ik over een x aantal jaren geen gevoel meer in mijn handen heb. Dan zal ik niet meer kunnen mennen. Maar daar wil ik niet aan denken. We gaan door zolang het kan.”

Team Velvet

Josien benadrukt dat haar mensport niet mogelijk is zonder het team om haar heen. “Ik ben dankbaar voor al hun ondersteuning. We noemen ons ‘Stal Velvet’. Rood is ook de kleur van onze jassen. “Mijn doel voor Exloo: een nette dressuurproef, een marathon zonder ongelukken en een vaardigheid met niet al te veel balletjes eraf… Ik ga er keihard mijn best voor doen, al moet ik van tevoren aan de pijnstillers!” Foto: Privébezit