Tietsia van de Rijet: “In mijn lessen staan plezier, rust en paardenwelzijn voorop”

“Ik weet toch echt zeker dat er veel meer bekwame mensen zijn in ons land die heel goede trainers zijn op het gebied van mennen!”

De menliefhebber van Stal Van ‘t Grönneger Laand  ment zelf, uiteraard, en geeft daarnaast menles bij de menvereniging in Roden én bij haar thuis. “Nog niet zo lang geleden faciliteerde ik ook de koetsiersbewijzen. Maar de spoeling hier in het noorden is dun, en er bleek op een gegeven moment niet veel belangstelling meer voor. Stel dat we weer een clubje bij elkaar hebben, dan zet ik graag weer zo’n cursus op”, aldus de enthousiaste Tietsia.

Geen geruk en gepluk

Lol hebben in het mennen staat bij haar voorop. “Het niveau van een menner die vraagt of ik hem of haar les wil geven, is niet belangrijk. Recreatief of fanatiek wedstrijdmenner, ik help je graag verder. Het gaat om het plezier in de sport, de veiligheid voor menner en paard én paardenwelzijn. Ik houd niet van geruk en gepluk.”

Alles met rust

“Graag laat ik mijn pupillen tot een bepaald inzicht komen”, vervolgt ze. “Bijvoorbeeld dat vriendelijk rijden en rust meer brengt dan spanning oproepen. Een leerling van mij nam heeft een tuiger, die volgens hem absoluut niet wilde stilstaan. Het paard stuiterde inderdaad alle kanten op. Ik deed allereerst de kinketting losser, probeerde rust over te brengen op paard en menner, en kijk, het paard nam die rust over. Inmiddels heeft die combinatie er een eerste oefenmarathon op zitten, met succes.”

Onbezorgd

Tietsia was als ukkepuk al gefascineerd door paarden. “Mijn moeder vertelde altijd dat ik steevast ergens bij ‘paardjes’ te vinden was als zij me kwijt was. En dus kreeg ik toen ik daar aan toe was een pony waar ik van alles mee deed. Samen met vriendinnen reden we naar Pieterburen, van dan terug de dijk op en over de kwelders. Dat mag tegenwoordig niet meer, maar toen deden we dat gewoon, onbezorgd rijden, alleen of met z’n allen, zo ging dat.”

Van alles

Later had ze zelf paarden, samen met haar man. KWPN’ers, Friezen … “Onze eerste Fries Ieme (v. Reitse) is 21 geworden. De Friese merrie Neeltje (v. Sjaard) overleed vorig jaar, op 27-jarige leeftijd. Zij kreeg bij ons een Wierd-veulen en twee keer eentje van Heinze. Met haar dochter van Wierd, die we later na een ongeluk moesten laten inslapen, was ik M-dressuur aangespannen.”

Reitse-bloed

En tegenwoordig staan in Hornhuizen onder andere drie Barock Pinto-paarden. “Elvira werd als veulen gekocht vanwege het Reitse-bloed in haar afstamming, immers onze eerste Friese ruin stamde van deze hengst. Mijn man heeft met Elvira gemend, maar had geen klik met haar, vandaar dat een van onze pensionklanten, Marcella, dat overnam. Inmiddels wordt ze door een jonge amazone in de M2 onder het zadel uitgebracht en dit jaar verwacht ze een veulen.”

Dagkampioen

Met de nu 11-jarige Arabo Fries Eelke Jasmine van de Oosterzanden ment Tietsia nog wel en hoe! “We kochten haar als 2,5-jarige. Ze leek nogal klein, en dus deed ik een laag bod, dat toch geaccepteerd werd. Jasmine is uitgegroeid tot een mooi maatje van 1.61m. Ik beleerde en betuigde haar, en iemand raadde ons aan om met haar naar de keuring te gaan. Daar deed ze het ontzettend goed. Ondanks dat ik haar destijds nog maar nauwelijks gereden had, liet ik me overhalen om ook het bestgaand rijpaard-nummer mee te pakken. Ze liet zich braaf rijden en we werden derde, achter twee Z-paarden! Jasmine werd als klap op de vuurpijl ook nog dagkampioen; dat geeft wel aan hoe bijzonder ze is …”

Hippiade is het doel

Tietsia leidde haar merrie op en begon haar aangespannen te starten, wat leidde tot de Z-dressuur en het sportpredicaat. “Nu staan de districtskampioenschappen op het programma, omdat ik heel graag mee wil doen aan de Hippiade en daarna gaan we door in de ZZ-dressuur in het indoorseizoen.”

Bron: MenSport & Showpaard, overname zonder toestemming via info@mensport.nl is niet toegestaan