Els Tijmensen: “We worden samen oud”
AlgemeenEls Tijmensen en haar man zijn al met pensioen. Ze is haar hele leven al bezig met de paarden en heeft vanaf haar dertiende gelest. Het mennen is pas jaren later gekomen. Vroeger heeft ze halfbloed Arabieren gehad en ze heeft een grote liefde voor Appaloosa ’s en Friezen. Maar mennen doet ze met Tinkers, en dat al twintig jaar! “Tinkers kwamen in beeld en ik vond ze direct prachtig, met die vlekken en hun weelderige sokken.”
Reuma
“Lang heb ik gereden, maar door reuma ging dat steeds moeizamer. Toen kwam het mennen in beeld. Het is lichamelijk minder intensief dan rijden. Nadat ik mijn mendiploma haalde, kwam ik er ook achter dat ik reuma had. Dan is het niet zo heel verwonderlijk dat het rijden niet lekker ging. Het mennen was echt een alternatief en ik wilde dan ook een rustiger paard. Op die manier kan ik dan nog zo lang mogelijk genieten van de paarden en mijn passie. We hebben destijds een Tinker aangeschaft. En daar zijn we nog steeds blij om. Ze zien er niet alleen leuk uit, maar zijn ook ‘koel in het hoofd’”Geboren
“Bij mijn eerste Tinker heb ik veulens gefokt. Dat was heel leuk en ik heb ze nog steeds. Daar men ik nu namelijk mee. Ze zijn hier geboren en gaan ook nooit meer weg. Inmiddels zijn ze al eenentwintig en tweeëntwintig jaar. Ze zijn nog topfit en we gaan elke week minimaal twee keer een middag het bos in. Als we het doen dan doen we het goed”, lacht Els. “Daarnaast worden de paarden gereden door iemand uit de buurt, om ze in conditie te houden. Soms longeer ik ze ook, dus ze krijgen genoeg beweging. In het begin heb ik af en toe een onderlinge wedstrijd gedaan, maar ik ben nooit actief met wedstrijden bezig geweest Ik ben liever lekker met de paarden bezig in de buitenlucht.”Hulp
“Ik heb hulp met het op- en aftuigen, want dat is wel lastig. Mijn man helpt mij en hij maakt zelfs de kar schoon. Het is overigens niet echt zijn hobby, maar hij gaat wel mee, en dat waardeer ik enorm. Onze oudste vriend gaat af en toe ook mee, dan zijn we met z’n drieën. Harstikke gezellig natuurlijk. Voor mij is het echt ontspannend om te doen en de paarden vinden het leuk. Als we een keer niet naar het bos kunnen dan doen we een rondje door het dorp. We komen overal wel en ik kan ook alles met mijn paarden doen.” [gallery ids=”eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvbWVuc3BvcnQubmxcL3dwLWNvbnRlbnRcL3VwbG9hZHNcLzIwMjFcLzEyXC8yNjYxMjE2NzFfNjg5NzM3ODYyMzk3ODkyXzI4Mjg4NDc5NTYxNzkzOTM4NjVfbi5qcGciLCJ0aXRsZSI6IjI2NjEyMTY3MV82ODk3Mzc4NjIzOTc4OTJfMjgyODg0Nzk1NjE3OTM5Mzg2NV9uIiwiY2FwdGlvbiI6IiIsImFsdCI6IiIsImRlc2NyaXB0aW9uIjoiRWxzIGhhYXIgdGlua2VycyJ9,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvbWVuc3BvcnQubmxcL3dwLWNvbnRlbnRcL3VwbG9hZHNcLzIwMjFcLzEyXC8yNjgyMDMxODVfNjc0Njk4MTQwMTYwNzY2XzIzMDg3NDAxNDgzODQ0NTMwOV9uLmpwZyIsInRpdGxlIjoiMjY4MjAzMTg1XzY3NDY5ODE0MDE2MDc2Nl8yMzA4NzQwMTQ4Mzg0NDUzMDlfbiIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IkVscyBUaWptZW5zZW4gbWV0IGphYXIgdGlua2VyIn0=”]Weggebruikers
“Sommige weggebruikers houden geen rekening met je. Ik rijd gewoon op de weg waar ik hoor te rijden, maar toch krijg ik weleens een middelvinger naar mij opgestoken. Of snijden mensen me af. Als ik bij de stoplichten sta te wachten, houd ik altijd een autolengte voor mij vrij. Zo heb ik speling, maar sommige mensen zetten hun auto ervoor. Of wanneer ze zo dicht naast mij gaan staan dat mijn paard maar een been te verzetten en hij zit tegen de auto aan. Soms denk ik dan wel dat die mensen gewoon geen besef hebben. Over het algemeen zijn de meeste mensen heel vriendelijk en vinden het ook mooi, maar je hebt er altijd wel een paar waar je je echt aan kunt ergeren.”Gevoel
“De eerste keer mennen voelde heel raar, want het is net alsof je geen contact hebt met je paard. Je hebt alleen de leidsels in handen. Het gevoel en contact wat je met je paard hebt als je erop zit, gaat uiteindelijk door de leidsels en de stem. Met de kar moet je duidelijk sturen terwijl als je erop zit en je wilt naar rechts dan leun je met je gewicht iets naar rechts. Ik heb de paarden nu al zo lang dat ik eigenlijk nog weinig hoef te zeggen. Dan denk ik gewoon ik wil naar rechts en dan weten de paarden het al, zonder dat ik aan sturen ben. Dat heb ik ook echt wel eens expres uitgeprobeerd en het werkt. We hebben ook zo’n goede band natuurlijk en dat is zo fijn.”Kerstritten
“Voorheen deden we ook altijd wel kerstritten. We versierden de wagen met bellen. Het was gewoon iets wat we voor ons zelf deden met een groepje mensen. In een sliert reden we door het dorp met onze wagens versiert en muziek erbij. Het was puur voor ons zelf, maar mensen kwamen vaak wel naar buiten lopen om het te bekijken en foto’s te maken. Dat is wel echt heel leuk om te zien. Ik was altijd wel heel fanatiek wat dat betreft, zelfs als het stervenskoud was, ging ik mennen. Met een kruik in de rug en verwarmde handschoenen. Maar dat gaat nu helaas niet meer.”Samen oud
“Ik hoop dat ik nog heel lang mag genieten van mijn paarden en nog vaak buitenritten mag maken. Het belangrijkste is dat iedereen gezond blijft, want gezondheid is het grootste goed. Ik heb deze paarden geboren zien worden en veel meegemaakt waar we wel een boek over kunnen schrijven. Elke dag zijn ze weer anders en als jonge paarden hebben ze ook echt wel veel uitgevreten. Ze zullen wel mijn laatste paarden worden, denk ik. Ze kunnen zeker nog wel een paar jaartjes mee, maar het houdt voor mij ook een keertje op. Ik geniet nu nog volop van het mennen. Ik zeg altijd tegen de paarden: we worden samen oud.” Rianne de Bruin voor Mensport
