Helen Geveling: “Nooit verwacht zo ver te komen”

5 oktober 2023, 08:00 Recreatie

Acht jaar geleden haalde Helen Geveling haar menbewijs. Inmiddels zijn we dus enkele jaren verder, en ment ze met de Connemara-pony Lehanagh Joy, die in eerst instantie voor haar dochter bedoeld was. Helen had nooit verwacht zo ver te komen, maar is trots op wat de twee in ruim twee jaar bereikt hebben.

Helen heeft haar leven lang al paarden. “De pony’s van mijn kinderen stonden op stal bij Bart Freriks”, vertelt Helen aan MenSport & Showpaard. “Hij rijdt met Hackney’s. Ik had zelf een Haflinger die ik onder het zadel reed, maar dat ging lichamelijk niet meer echt. Via Bart kwam ik in contact met het mennen, en toen ik 50 werd kreeg ik tien menlessen als verjaardagscadeau van mijn man. Daarna ben ik mijn menbewijs gaan halen, en toen was het hek van de dam, haha! ”

Lehanagh Joy

Helen is erg blij met de overstap naar het mennen. “Het is natuurlijk een sport dat je tot op latere leeftijd kan doen, ook als je lichamelijk wat minder wordt. Op deze manier kan je toch de paardensport beoefenen, en dat doe ik dan ook met heel veel plezier!” Toch was het niet vanzelfsprekend dat Helen nu met Joy rijdt.

Ze vertelt: “Ik had haar gekocht voor mijn dochter, zodat zij er mee onder het zadel kon rijden. Na een poosje bleek ze toch echt te lastig voor haar, maar ik wilde haar niet verkopen. Ze kwam namelijk uit Ierland en heeft daar waarschijnlijk het een en ander meegemaakt. Ze was onwijs kopschuw, bang en had geen vertrouwen in mensen. Ik had geen eigen paard en/of pony waar ik mee kon mennen. Dat deed ik met paarden van anderen. We besloten daarom te kijken of we Joy konden beleren.”

Dat ging niet zonder slag of stoot. “We hebben haar naar Bert Reilink in Schalkhaar gebracht. Ze kreeg er eerst drie maanden rust, om te ontprikkelen. Joy is een pony die de tijd nodig heeft om het vertrouwen in mensen te krijgen. Als dat eenmaal gewonnen is dan zijn er geen moeilijkheden, maar tot die tijd kan ze lastig zijn. Ik denk dat dat echt komt door haar verleden, dat ze bijvoorbeeld op een niet-humane manier behandeld is. Bert liet me op een gegeven moment weten dat hij niet meer wist of het zou lukken. Ik gaf toen aan haar nog drie weken de kans te willen geven. Het leek net alsof ze het gehoord had, want vanaf dat moment maakte ze hele grote stappen!”

Gebruiksaanwijzing

Inmiddels kan Helen alles met Joy. “De enige belangrijke gebruiksaanwijzing is nog dat we haar niet vast kunnen zetten als we haar inspannen. Omdat ik het fijn vind dat er iemand bij is als ik haar inspan, is mijn dochter er bijna altijd om haar vast te houden. Maar in principe kan ik het ook zelf. Ik kan alleen met haar op pad en kan vanuit huis heerlijk wegrijden. Ik had nooit gedacht dat dit uiteindelijk mogelijk zou kunnen worden, en al helemaal niet na 2,5 jaar al. Joy zit lekker in haar vel, het vertrouwen is top en we hebben een geweldige band samen. Het is echt genieten!”

De toekomstplannen? “Wedstrijden rijden is niet mijn ding. Ik vind het leuk om ze te kijken, maar voor mij hoeft het niet. Wat ik wel graag eens zou willen doen, is een meerdaagse rit rijden. Het lijkt me bijvoorbeeld heel gaaf om met een groepje menners een tocht te rijden en dan op verschillende locaties te overnachten. Dat is wel een bucket-list ding. Joy is nu veertien, dus we hebben lang genoeg de tijd!”

Helen Geveling samen met haar dochter op pad